نوع مقاله : پژوهشی- فارسی
نویسندگان
1 دانشیار میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، جهرم، ایران
2 دانشجوی دکتری نانوتکنولوژی دارویی، مرکز تحقیقات فناوری نانو، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران
3 استاد فارماسیوتیکس، مرکز تحقیقات فناوری نانو، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران
4 دانشیار شیمی تجزیه، مرکز تحقیقات فناوری نانو، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Introduction: Liposomes are spherical vesicles composed of concentric phospholipid bilayers that can entrap hydrophilic, hydrophobic drugs. Liposomes can be prepared from natural phospholipids, synthetic lipids or bacterial lipids. The aim of this study was to formulate liposome from bacterial lipids and evaluate physicochemical properties.
Materials and methods: This study was performed experimentally on E.coli. The lipids were extracted from E.coli. using chloroform and methanol. Film method was used for preparing nano-systems and methylene blue was used as a drug model. Then their particle sizes were determined using particle sizer. The release methylene blue was carried out using dialysis membrane. Also, trailing them in cancer cells was evaluated by using carboxyfluorescein.
Results: The average particle size of E.coli. liposomal was 338 nm. Encapsulation efficiency was 53.33 ± 2.88% and the value of release after 24 h was 97.54% ± 0.00. Liposomes could deliver the carboxyfluorescein to cancer cells.
Discussion and conclusion: The results of this study demonstrated that bacterial liposome has probably a suitable nano-particle such as particle size and desirable loading and it is possible to use them as drug delivery system.
کلیدواژهها [English]
مقدمه.
در سیستمهای کلاسیک دارورسانی، دارو به طور عمومی در بدن توزیع میشود و سلولها بر اساس موقعیتشان نسبت به دارو، بخشی از دارو را از خون میگیرند. به این ترتیب بخشی از دارو، بدون استفاده از بدن حذف میشود. برای اینکه دارو نقش درمانی مؤثرتری داشته باشد باید به منظور حفظ خواص بیوشیمیایی و زیستی خود در بدن تا رسیدن به محل هدف محافظت شود. از این رو ساخت حاملهای دارویی با هدف بهبود توزیع داروها در بدن و کاهش عوارض جانبی مورد توجه قرار گرفته است (1). امروزه از نانو حاملهای لیپیدی برای انتقال ترکیبات دارویی و واکسن استفاده میکنند که نه تنها موجب حفاظت فیزیکی ترکیبات دارو در برابر عوامل مخربی مانند آنزیمها میشوند، بلکه به آزادسازی ماده مؤثره در سلول هدف نیز منجر میشوند. از طرفی به علت شباهت ساختاری با غشای سلول انتقال ترکیبات به درون سلول امکانپذیر است. یکی از این نانو حاملها لیپوزومها هستند که ذرات کروی متشکل از دو لایه فسفولیپیدی میباشند که یک فاز آبی را احاطه میکنند (2 و 3). استفاده از سامانههای لیپوزومی به عنوان یکی از بهترین حاملهای دارورسان به علت کمبود سمیت، اثر بخشی بالا و بهبود توزیع دارو در بافتها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است (4 و 5). این ساختارها میتوانند هر دو دسته مواد آب دوست و آب گریز را در خود حمل کنند (6 و 7). امکان آزادسازی آهسته دارو به دنبال استفاده منتشره و موضعی، انتقال هدفمند دارو، سازگاری زیستی، زیست تجزیه پذیری و کاهش عوارض جانبی از دیگر ویژگیهای این نانو ذرات است (8- 11). برای ساخت لیپوزومها از فسفولیپیدها و اسفنگولیپیدهای طبیعی (لیپیدهای سویا یا تخم مرغ) یا سنتزی استفاده میکنند (12 و 13). اما مهمترین چالش ترکیبات یاد شده هزینه زیاد استخراج یا ساخت آنهاست (10). برای سنتز لیپوزومها میتوان از لیپید باکتریها نیز استفاده کرد. به علت سهولت دسترسی به میکروارگانیسمها در تمام طول سال، اقتصادی بودن و امکان رشد بر روی سوبستراهای گوناگون، لیپیدهای غشای باکتریها برای تولید لیپوزومها کاندیدهای مناسبی هستند (14). در مطالعات مختلف پتانسیل کاربردی لیپوزومهای باکتریایی به عنوان یک سیستم دارورسانی ارزیابی شده است. در یک بررسی لیپوزومهای حاوی آنتیژنهای پروتئینی ساخته شده از لیپیدهای اشریشیاکلی، ساکارومایسس سرویزیه و داینوکوکوس ردیودورانس بررسی شدهاند. نتایج به دست آمده از مطالعه یاد شده نقش یاورهای (اجوانتهای) حامل تهیه شده، قدرت تحریک و تولید آنتیبادی و پاسخ سلولهای T را نشان میدهد (15). هوآنگ[1] و همکارانش در سال 2002 پاسخ ایمنی تولید شده در موشهای واکسینه شده با آنتیژن پروتئینی ویروس سنسشیال تنفسی[2] بارگیری شده در لیپوزومهای تهیه شده از باکتری داینوکوکوس ردیودورانس و لیپوزومهای تهیه شده از لیپید سنتزی دی اولئویل فسفاتیدیل کولین[3] را مقایسه کردهاند. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که موشهای واکسینه شده با لیپوزومهای این باکتری از حفاظت شایان توجهی در مقایسه با گروه واکسینه شده با لیپوزومهای تهیه شده از دی اولئویل فسفاتیدیل کولین علیه این ویروس برخوردار هستند. از این رو نقش لیپوزومها باکتریایی به عنوان پایهای برای انتقال واکسن و به عنوان یک اجوانت تایید شد (16).
یکی از علل اصلی مرگ و میر و نگرانیهای جامعه پزشکی در جهان بیماری سرطان است. همچنین، با توجه به عوارض جانبی داروهای ضد سرطان پژوهشهای زیادی برای حل این مشکل در حال انجام است. با ورود نانوتکنولوژی به عرصه علوم دارویی، استفاده از این نانوفناوری همواره مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تولید آزمایشگاهی لیپوزومهای باکتریایی با استفاده از سویههای استاندارد اشریشیاکلی به عنوان یک نانو سیستم پایدار برای انتقال دارو به سلولهای سرطانی و بررسی ویژگیهای فیزیکی- شیمیایی آنهاست.
مواد و روشها.
کشت سویه میکروبی: در پژوهش حاضر از سویه استاندارد اشریشیاکلی (25922ATCC) تهیه شده از کلکسیون باکتریها و قارچهای صنعتی ایران استفاده شد. ابتدا کشت اولیه باکتری اشریشیاکلی در 5 سیسی محیط نوترینت براث تهیه شد و پس از رسیدن به کدورت معادل با استاندارد 5/0 مک فارلند
(108 x 5/1 باکتری در هر میلیلیتر) از کشت اولیه به فلاسک حاوی 100 میلیلیتر نوترینت براث تلقیح و در دمای 37 درجه سانتیگراد برای مدت 24 ساعت گرماگذاری شد (14).
استخراج لیپیدها: برای استخراج لیپید از روش بلای دایر [4]استفاده شد. برای این منظور مخلوطی از کلروفرم و متانول به نسب 1:2 (همگی مربوط به شرکت مرک کشور آلمان) برای استخراج لیپید از اشریشیاکلی استفاده شد. 75/3 میلیلیتر از حلالها به 1 میلیلیتر از محیط کشت باکتریایی اضافه شد. پس از 10 دقیقه ورتکس، 25/1 میلیلیتر متانول اضافه شد. سپس، به مدت 1 دقیقه ورتکس تکرار شد و 25/1 میلیلیتر آب مقطر به آن افزوده شد. در نهایت، پس از سانتریفیوژ با دور g 3500 به مدت 5 دقیقه، فاز زیرین حاوی لیپید به وسیله پیپت پاستور جدا شد. به منظور بررسی میزان استخراج، لیپید استخراج شده در یک بالن ته گرد و در شرایط خلا ریخته شد تا حلالها کاملا تبخیر شود. سپس وزن لیپید محاسبه شد (14).
تهیه لیپوزوم: برای ساخت لیپوزومها از روش لایه نازک استفاده شد. برای این منظور 1 درصد متیلنبلو به عنوان مدل دارویی به لیپیدهای استخراج شده از باکتری اضافه و تبخیر حلال در یک بالن ته گرد با استفاده از دستگاه روتاری (هیدولف، آلمان) انجام شد. بدین ترتیب یک لایه نازک از لیپیدها در ته فلاسک تشکیل شد. سپس، به این لایه نازک 10 میلیلیتر بافر فسفات سالین با اسیدیته 4/7 اضافه و به مدت 30 دقیقه ورتکس شد. یک فرمولاسیون بدون متیلنبلو نیز به عنوان کنترل تهیه شد (13 و 17).
داروی بارگیری نشده–مقدار اولیه دارو |
= مقدار داروی بارگیری شده × 100 |
مقدار اولیه دارو
|
ردیابی لیپوزوم در سلولهای سرطانی: برای ردیابی لیپوزومها از رنگ 5-6-کربوکسی فلورسین به عنوان یک نشانگر استفاده شد. لیپوزومها حاوی
5-6-کربوکسی فلورسین مانند روش یاد شده، تهیه شدند. 1 میلیلیتر از فرمولاسیون لیپوزومها حاوی
5-6-کربوکسی فلورسین به 5 میلیلیتر محیط کشت DMEM [6] اضافه شد. سپس، یک میلیلیتر از این مخلوط به فلاسکهای حاوی سلول که محیط شان دور ریخته شده بود، اضافه و در زمانهای 15، 60 و 120 دقیقه در دمای 37 درجه سانتیگراد گرماگذاری شد. سپس، سلولها سه بار با بافر فسفات شستشو و به وسیله فرمالدئید 4 درصد تثبیت شدند. در نهایت، برای ردیابی از میکروسکوپ فلورسنت (المپیوس، ژاپن) استفاده شد (14).
نتایج.
میزان استخراج لیپید: حدود 100 میلی گرم لیپید از هر 200 میلیلیتر محیط کشت اشریشیاکلی به دست آمد.
الف
ب
شکل 1- توزیع اندازه ذرهای لیپوزومهای تهیه شده از لیپیدهای اشریشیاکلی حاوی متیلنبلوالف) قبل از سونیکه شدن و ب) بعد از سونیکه شدن
شکل 2- میزان آزادسازی متیلنبلو از لیپوزومهای تهیه شده از لیپید اشریشیاکلی
شکل 3- سلولهای HT29 قبل از مجاورت با لیپوزومهای حاوی کربوکسی فلورسین
شکل 4- سلولهای HT29 پس از 15 دقیقه مجاورت با لیپوزومهای اشریشیاکلی حاوی کربوکسی فلورسین
بحث و نتیجهگیری.
انتقال کنترل شده دارو به بدن، یکی از پژوهشهای مورد توجه صنعت داروسازی است. با روشهای متداول مصرف خوراکی و تزریقی دارو، امکان توزیع دارو در سراسر بدن و بروز عوارض جانبی دارو وجود دارد. همچنین، برای دست یابی به یک اثر خاص نیاز به مصرف مقادیر زیادی از دارو هست. توانایی لیپوزومها در کپسوله کردن مقدار زیاد دارو، به حداقل رساندن عوارض جانبی ناخواسته، اثر بخشی بالا و سمیت پایین توانستهاست علاقه پژوهشگران را جلب کنند. این نانو ذرات کاربردهای ویژهای در زمینههای پزشکی از جمله تصویربرداری، درمان بیماریها، هدفمند کردن انتقال داروها و کنترل آزاد شدن داروها دارند. لیپوزومها را میتوان از فسفولیپیدهای طبیعی (تخم مرغ یا سویا)، لیپیدهای سنتزی یا از لیپیدهای باکتریایی تهیه کرد. به علت سهولت دسترسی به میکروارگانیسمها در تمام طول سال، اقتصادی بودن و امکان رشد روی سوبستراهای گوناگون، لیپید باکتریها برای تولید لیپوزومها کاندیدهای مناسبی هستند.
نتایج حاصل از بررسی اندازه ذرهای نشان داد که پس از سونیکه کردن، اندازه ذرهای لیپوزومهای باکتریایی از 1446 نانومتر به 338 نانومتر کاهش پیدا میکند. همچنین، اسپروت[vii] و همکارانش در سال 2004 برای کاهش اندازه ذرهای آرکئوزومها و لیپوزومها تهیه شده از هالوفراکس ولکانی، پلانوکوکوس و باسیلوس فیرموس نیز از سونیکاتور استفاده کردند. در پژوهش یاد شده اندازه ذرهای به ترتیب به 120، 91 و92 نانومتر کاهش پیدا کرده بود (19). با توجه به این نتایج به نظر میرسد که سونیکه کردن یکی از عوامل مهم در کاهش اندازه ذرهای باشد و از طرفی کاهش اندازه ذرهای یکی از راهکارهای مهم برای افزایش حلالیت داروهای کم محلول در آب است (20). کاهش اندازه ذرهای باعث افزایش نفوذ داروهای محصور شده در لیپوزومها به درون لایههای عمقی پوست نیز میشود (21). در مطالعات دیگری گزارش شده است که زمان سونیکه کردن نیز در کاهش اندازه ذرهای اهمیت دارد. در یک بررسی با افزایش زمان سونیکه شدن از 30 دقیقه به یک ساعت، اندازه ذرهای لیپوزومها از 969 نانومتر به 677 نانومتر رسیده بود (22).
میزان بارگیری متیلنبلو در لیپوزومهای تهیه شده از لیپید اشریشیاکلی با روش لایه نازک88/2± 33/53 درصد بود. همان گونه که در شکل 2 نشان داده شده است، 50 درصد از متیلنبلو در 4 ساعت اول از لیپوزومها آزاد شده بود و 50 درصد بقیه تا 24 ساعت بعد آزاد شد. در یک فرمول مناسب از داروسانی باید میزان آزادسازی دارو آهسته باشد. نتایج پژوهش حاضر نیز آزادسازی مطلوب ترکیب رنگی جایگزین دارو را در مدت 24 ساعت نشان داد. گوپتا[viii] و همکاران در سال 2008، پتانسیل کاربردی لیپوزومهای باکتریایی تهیه شده به وسیله لیپید اشریشیاکلی برای انتقال مولکولها به سلولهای سرطانی را با استفاده از روش انجماد و ذوب برای تهیه لیپوزوم و متیلنبلو به عنوان یک مدل دارویی ارزیابی کردند. نتایج پژوهش یاد شده نشان داد که میزان بارگیری در این شرایط 11/0 ± 09/91 درصد است (14). اما میزان بارگیری در مطالعه حاضر 88/2± 33/53 درصد بود. این احتمال وجود دارد که با تغییر در روش ساخت لیپوزومها امکان دستیابی به درصد بالایی از محصورسازی وجود داشته باشد. همچنین، این پژوهشگران نشان دادند که لیپوزومهای باکتریایی توانایی انتقال مولکولها به سلولهای سرطانی را دارند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که لیپوزومهای باکتریایی قادر به انتقال کربوکسی فلورسین به سلولهای سرطانی رده HT29 هستند. همان گونه که در شکل 4 مشاهده میشود پس از مجاورت سلولها با لیپوزومهای اشریشیاکلی، در 15 دقیقه اول بیشترین سیگنال فلورسانس دریافت شد. اما شدت سیگنال پس از مدت زمان 60 و 120 دقیقه کمتر شد. این مسأله نشان دهنده نفوذ کمتر نشانگر پس از گذشت زمان است. این نتایج با یافتههای گوپتا و همکارانش در سال 2008 که از لیپوزومهای اشریشیاکلی برای انتقال رنگ کربوکسی فلورسین به سلولهای سرطانی هلا استفاده کردند، مطابقت دارد. این پژوهشگران نشان دادند که در مدت زمان 15 دقیقه بیشترین سیگنال ایجاد میشود و پس از مدت زمان 60 و 120 دقیقه شدت سیگنال کاهش مییابد. آنها نشان دادند که لیپوزومها در 15 دقیقه اول گرماگذاری، جذب سلولها میشوند و کاهش سیگنال و تشعشع با گذشت زمان احتمالاً به علت تجزیه لیپوزومها پس از جذب درون سلولی و رقیق شدن رنگ فلورسنت در درون سلولهاست (14).
استفاده از علم نانوتکنولوژی در زمینه پزشکی و داروسازی توانسته پنجره امیدی در درمان بسیاری از بیماریها را مقابل پژوهشگران باز کند. لیپوزومها به عنوان سامانههای نوین داروسازی توانستهاند بخش وسیعی از پژوهشها را به خود اختصاص دهند. نتایج حاصل از این بررسی امکان استفاده از لیپوزومها حاصل از پروکاریوتها را به عنوان یک نانوسیستم انتقال دارو در پی داشت. تولید لیپوزومهای کم هزینهتر و موثرتر برای انتقال داروها، واکسنها و ژنها با استفاده از میکروارگانیسمها وجود دارد. در نهایت، امید است که از یک سیستم نانو دارورسانی ساخته شده از لیپید باکتریهای بتوان در درمان انواع بیماریها به ویژه سرطان استفاده کرد.
تشکر و قدردانی
نگارندگان از مرکز تحقیقات نانو فناوری دانشگاه علوم پژشکی جندی شاپور اهواز برای حمایتهای مالی و اجرایی تشکر و قدردانی میکنند.