شناسایی ژن متالوبتالاکتاماز blaSPM-1 در سویه‏ های مقاوم به ایمی‏پنم سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران بستری بیمارستان ‏های شهر اصفهان

نوع مقاله : پژوهشی- فارسی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب‏شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

2 دانشیار میکروب‏شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

3 دانشجوی دکتری میکروب‏شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

4 دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب است که باعث بروز مشکلات جدی به خصوص در افراد دچار نقص ایمنی می‏شود. به تازگی، مقاومت به واسطه آنزیم‏های متالوبتالاکتاماز (MBLs) در این باکتری باعث اختلال در درمان عفونت‏های ناشی از آن شده است. خانواده ژن‏های متالوبتالاکتاماز از جمله blaSPM-1 باعث ایجاد مقاومت نسبت به آنتی‏بیوتیک‏های بتالاکتام به ویژه کارباپنم‏ها (مانند ایمی‏پنم) شده و با شیوع بالایی در سراسر جهان گزارش شده‏اند. هدف از این مطالعه، تشخیص ژن blaSPM-1 در سویه‏های سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به ایمی‏پنم جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان‏های شهر اصفهان است‏‏.
مواد و روش‏‏ها: در این مطالعه، 252 نمونه از عفونت‏های مختلف بیمارستانی جدا شد. سویه‏های سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از آزمون‏‏های بیوشیمیایی شناسایی شدند. برای تعیین الگوی مقاومت باکتری از روش دیسک دیفیوژن (کربی- بائر) استفاده شد. کم‏ترین غلظت مهار کنندگی (MIC) ایمی‏پنم در سویه‏های مقاوم به روش E-testبررسی شد. برای شناسایی MBL از روش دیسک ترکیبی استفاده شد. درنهایت، وجود ژن متالوبتالاکتاماز blaSPM-1 با روش PCR بررسی شد.
نتایج: در کل، 106 سویه سودوموناس آئروژینوزا جداسازی شد. در این میان، 62 (5/58 درصد) از سویه‏ها به ایمی‏پنم مقاومت نشان دادند. میزان MIC ایمی‏پنم در تمامی سویه‏های مقاوم به ایمی‏پنم بالاتر یا مساوی 32 میکروگرم بر میلی‏لیتر بود. 26 (48 درصد) از سویه‏های مقاوم به ایمی‏پنم تولید کننده MBL بودند. ژنblaSPM-1 در هیچکدام از این سویه‏ها شناسایی نشد‏.
بحث و نتیجه ‏گیری: نتایج این مطالعه نشان می‏دهد که میزان مقاومت به ایمی‏پنم ناشی از تولید MBL در سویه‏های سودوموناس آئروژینوزا به طور چشمگیری افزایش یافته است. تشخیص سریع و کنترل عفونت اولیه بهترین استراتژی ضدمیکروبی برای مقابله با این ارگانیسم‏هاست‏. هیچ یک از سویه‏های تولید کننده MBL در این مطالعه حامل ژن ‏blaSPM-1 نبودند. بنابراین، ژن‏های دیگری خانواده MBLs باید بررسی شوند. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Detection of blaSPM-1 metallo-β-lactamase gene in Imipenem-resistant Pseudomonas aeruginosa strains isolated from hospitalized patients in Isfahan hospitals

نویسندگان [English]

  • Mansour Sedighi 1
  • Hajieh Ghasemian safaie 2
  • Hamid Vaez 3
  • Mohsen Moghoofeie 1
  • Shima Hadifar 1
  • Golfam Oryan 4
  • Jamshid Faghri 2
1 M.Sc Student of Microbilogy, Isfahan University of Medical Sciences, Iran
2 Professor of Microbilogy, Isfahan Univercity of Medical Sciences, Iran
3 Ph.D Student of Microbilogy, Isfahan University of Medical Sciences, Iran
4 M.Sc Student of Microbilogy, Isfahan University of Medical Sciences, Iran
چکیده [English]

Introduction: Pseudomonas aeruginosa is an opportunistic human pathogen which causes serious problems especially in people who have immunodeficiency. Recently, metallo-β-lactamase (MBLs) resistance in this bacterium has led some difficulties in treating bacterial infections. MBL gene family, including blaSPM-1 caused resistance to beta-lactam antibiotics especially carbapenem (eg, imipenem) and have been reported with high prevalence worldwide. The aim of this study is detection of metallo-β-lactamase gene blaSPM-1 in Imipenem-resistant Pseudomonas aeruginosa strains isolated from hospitalized patients in Isfahan hospitals.
Materials and methods: In this study, 252 samples were isolated from various nosocomial infections. These isolates were identified as Pseudomonas aeruginosa by using biochemical tests. Disk diffusion method (Kirby-Bauer) was used to determine the bacterial drug resistance pattern. All imipenem-resistant isolates were screened for the presence of MBLs by using the Combine disk (IMP-EDTA). The minimal inhibitory concentration (MIC) of imipenem was determined by E-test on Mueller-Hinton agar. To detect blaSPM-1 gene, the isolates were subjected to polymerase chain reaction (PCR).
Results: In total, 106 isolates of Pseudomonas aeruginosa were collected. Of all isolates, 62 (58.5 %) were found to be imipenem-resistant Pseudomonas aeruginosa. MIC levels in all strains of imipenem-resistant were MIC≥32μg/ml. Twenty-six (48 %) of imipenem-resistant Pseudomonas aeruginosa isolates were MBL positive. None of the isolates carried blaSPM-1 gene by PCR assay.
Discussion and conclusion: Results of this study demonstrate that the rate of imipenem resistance due to MBL is increased dramatically. Early detection and infection-control practices are the best antimicrobial strategies for this organism. None of MBL-producing isolates in this study carry blaSPM-1 gene; therefore another gene in MBLs family should be investigated.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pseudomonas aeruginosa
  • Imipenem
  • Metallo-β-lactamase
  • BlaSPM-1

اصل مقاله

مقدمه

شایع‏ترین گونه از جنس سودوموناس در عفونت‏های انسانی، سودوموناس آئروژینوزا[1] است که باسیلی گرم منفی، بدون اسپور و متحرک‏ می‏باشد‏. این باکتری بر روی پوست و دستگاه گوارشی افراد سالم، در مایعات و سطوح مختلف به ویژه سطوح حمام، دستشویی، دستگاه‏های تنفسی، دیالیز و محلول‏های ضدعفونی وجود دارد. این باکتری به آنتی بیوتیک‏های مختلف مقاومت ذاتی دارد و در طول درمان‏ می‏تواند به سویه‏های مقاوم‏تری تبدیل شود. این باکتری عامل مهم عفونت‏هایی از جمله پنومونی، عفونت‏های بعد از عمل جراحی، عفونت‏های ادراری، عفونت گوش، عفونت اولیه پوستی، عفونت چشمی، باکتریمی و اندوکاردیت‏ است‏ (1). مصرف کلینیکی آنتی‏بیوتیک‏ها باعث شده است که سویه‏های سودوموناس آئروژینوزا بیمارستانی که دارای مقاومت چندگانه نسبت به آنتی بیوتیک‏ها (MDR)[2] هستند به طور فزاینده‏ای در سراسر جهان انتشار یابند (2). نفوذپذیری کم پروتئین‏های غشای خارجی مانند OprD، تغییر در سیستم‏های تراوشی، تولید بتالاکتاماز AmpC و تولید آنزیم‏های متاوبتالاکتاماز از عوامل اصلی مقاومت ذاتی این باکتری نسب به آنتی‏بیوتیک‏ها هستند (3 و 4). طبق تقسیم‏بندی آمبلر[3] بتالاکتاماز‏ها به 4 دسته A تا D تقسیم‏ می‏شوند که نوع A، C و D سرین بتالاکتاماز هستند درحالی که نوع B متالوبتالاکتاماز است (5). متالوبتالاکتاماز‏ها در جایگاه فعال خود دارای روی (Zn)‏ می‏باشند و توسط شلاته کننده‏های فلزی مانند دی آمینو تترا استیک اسید (EDTA)[4] مهار‏ می‏شوند ولی توسط مهارکننده‏های بتالاکتاماز مثل سولباکتام، تازوباکتام و کلاولانیک اسید مهار‏ نمی‏شوند (5 و 6). کارباپنم‏ها مانند ایمی پنم و مروپنم از مهم‏ترین آنتی‏بیوتیک‏های ضد باکتریایی هستند که از آن‏ها برای درمان عفونت‏های ناشی از سویه‏های چند مقاومتی سودوموناس آئروژینوزا استفاده می‏شود (7 و 8). آنزیم‏های متالوبتالاکتاماز قادر به هیدرولیز طیف وسیعی از بتالاکتام‏ها از جمله کارباپنم‏ها هستند، اما توانایی هیدرولیز مونوباکتام‏ها مانند آزترونام را ندارند. متالوبتالاکتاماز بر اساس ساختار مولکولی به 6 نوع تقسیم‏ می‏شود که عبارتند از: VIM، IMP، GIM، SPM، SIM و AIM (7 و 9). چند روش مختلف برای تشخیص آزمایشگاهی سویه‏های مولد متالوبتالاکتاماز (MBL)[5] وجود دارد. از جمله این روش ها، استفاده از بازدارنده‏هایی مانند EDTA است که یک ماده غیر سمی بوده و به راحتی در دسترس‏ است‏. دیسک‏های حاوی EDTA تا 16 هفته در دمای منفی 20 درجه سانتی‏گراد قابل نگهداری هستند (10). این مطالعه برای تعیین میزان مقاومت سویه‏های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از نمونه‏های کلینیکی نسبت به آنتی بیوتیک‏های مختلف و بررسی وجود آنزیم متالوبتالاکتاماز SPM-1 در باکتری‏های ایزوله شده از بیماران بستری در بیمارستان‏های بزرگ شهر اصفهان انجام شد‏.

 

.مواد و روش‏ها

در این مطالعه توصیفی،252 نمونه در طی یک سال از بیماران بستری در بیمارستان‏های بزرگ شهر اصفهان (بیمارستان‏های الزهرا، شریعتی، سوانح و سوختگی امام موسی کاظم، سیدالشهدا، امین، عیسی بن مریم، فیض، آیت ا... کاشانی و کلینیک خانواده) جداسازی شد. این نمونه‏ها شامل خون، خلط، ادرار، زخم، سوختگی، چشم، گوش، کاتتر و پریتوئن بودند. سپس، با آزمون‏‏های بیوشیمیایی پایه و بر اساس اصول مؤسسه استانداردهای آزمایشگاهی و کلینیکی سی ال اس آی (CLSI)[6] باکتری سودوموناس آئروژینوزا تعیین هویت شد. شناسایی اولیه بر اساس آزمون‏های اکسیداز، کاتالاز، MR،VP، تخمیر انواع قندها، آزمون سیترات، اندول، TSI، رشد در 42 درجه سانتی‏گراد، رنگ، تولید رنگدانه، بررسی حرکت روی محیط SIM و تولید بوی خاص بود (11). برای انجام آزمایش‏های بعدی این باکتری در محیط مایع BHI و در منفی 20 درجه سانتی‏گراد نگهداری شد (12). الگوی مقاومت آنتی‏بیوتیکی سویه‏ها با روش استاندارد دیسک دیفیوژن (کربی- بائر)[7] بر روی محیط مولر هینتون آگار طبق دستورالعمل CLSI انجام شد (13). در این روش ابتدا، سوسپانسیون میکروبی معادل نیم مک فارلند تهیه شد. سپس، به شکل چمنی بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار کشت شد. دیسک‏های آنتی‏بیوتیکی مربوطه بر روی محیط مورد نظر به فاصله 2 سانتی‏متر از هم جای گذاری شده و پس از انکوباسیون به مدت 18 تا 24 ساعت قطر هاله عدم رشد حاصل از آنتی‏بیوگرام اندازه‏گیری شد. دیسک‏های آنتی‏بیوتیکی استفاده شده در این پژوهش شامل: ایمی پنم (IMI)، مروپنم (MEM)، سفوتاکسیم (CTX)، آمیکاسین (AM)، سفتازیدیم (CAZ)، سفیپیم (FEP)، آزترونام (AZT)، سیپروفلوکسازین (CIP) و جنتامایسین (GM) بودند که از شرک ماست (MAST) [8]خریداری شدند (14). سپس، کم‏ترین غلظت مهارکنندگی (MIC)[9] سویه‏های غیرحساس به ایمی‏پنم با استفاده از روش نوار E-tese ایمی‏پنم که از شرکت بیومریوکس [10] تهیه شده بود و بر طبق اصول CLSI اندازه‏گیری ‏شد. در ضمن برای کنترل کیفی آزمایش‏ها از جمله آنتی بیوگرام و MIC از سویه استاندارد سودوموناس آئروژینوزاATCC 27853 استفاده شد (15).

برای تعیین سویه‏های مولد متالوبتالاکتاماز از روش IMP-EDTA استفاده شد. ابتدا سویه‏های مقاوم به ایمی‏پنم طبق توصیه CLSI بر روی پلیت حاوی مولر هینتون آگار تلقیح شدند (16). به این شکل که یک عدد دیسک ایمی پنم (10 میکروگرم) و یک عدد دیسک ایمی پنم (10 میکروگرم) حاوی 750 میکروگرم EDTA با فاصله مناسب در سطح پلیت قرار داده شد. افزایش قطر هاله عدم رشد به میزان بیشتر یا مساوی 7 میلی‏متر در اطراف دیسک ایمی پنم حاوی EDTA نسبت به دیسک ایمی پنم به تنهایی نشان دهنده تولید متالوبتالاکتاماز است. در این روش، محلول نیم مولار EDTA تهیه و اسیدیته محلول به وسیله سدیم هیدروکسید NaOH در 8 تنظیم شد. سپس، 750 میکرو‏گرم از محلول EDTA روی دیسک ایمی‏پنم (10 میکروگرم) تلقیح شد تا دیسک IPM-EDTA به دست آمد (17). برای استخراج DNA و انجام آزمایش PCR از روش جوشاندن استفاده شد. ابتدا 3 تا 5 کلونی‏ تازه از محیط کشت برداشته و در 200 میلی‏لیتر آب مقطر استریل به شکل سوسپانسیون در آورده و 10 دقیقه در حرارت 100 درجه سانتی‏گراد جوشانده شد. سپس، در دور 12000 به مدت 10 دقیقه سانتریفیوژ شد. آن‏گاه محلول رویی که حاوی DNA است برای PCR استفاده شد (18). برنامه PCR در 30 سیکل تکثیر در دستگاه ترموسایکلر به قرار زیر انجام شد:

مرحله اولیه جداسازی دو رشته در 94 درجه به مدت 5 دقیقه، مرحله دوم باز شدن دو رشته[11] در 94 درجه به مدت 1 دقیقه، مرحله سوم اتصال پرایمرها[12] در 56 درجه به مدت 30 ثانیه، مرحله چهارم طویل شدن رشته هدف[13] در 72 درجه به مدت 30 ثانیه و مرحله آخر طویل شدن نهایی[14] در دمای 72 درجه به مدت 5 دقیقه (19). از سویه سودوموناس آئروژینوزا 16 مولد SPM-1 به عنوان کنترل مثبت در آزمایش PCR استفاده شد (20). در این آزمایش از یک جفت پرایمر اختصاصی مربوط به ژن blaSPM-1 استفاده شد (19) (جدول 1).

 

 

جدول 1- توالی پرایمر اختصاصی ژن blaSPM-1 مورد استفاده در آزمایش PCR

اندازه

توالی پرایمر

ژن

bp831

5´-CCT  ACA ATC TAA CGG CGA CC-3´

5´-TCG CCG TGT CCA GGT ATA AC-3´

blaSPM-1-F

blaSPM-1-R

 

 

.نتایج

از 252 بیمار که از هرکدام 1 نمونه گرفته شده بود، 106 نمونه سودوموناس آئروژینوزا ایزوله شد. این نمونه‏ها مربوط به 72 مورد بیماران مرد و 34 مورد زن با میانگین سنی 46 سال بود (جدول 2). از 106 سویه سودوموناس آئروژینوزای جمع آوری و تأیید شده به روش‏های بیوشیمیایی در این مطالعه، 38 سویه مربوط به نمونه‏های ادرار، 31 سویه سوختگی، 11 سویه خون، 9 سویه زخم، 6 سویه چشم، 4 سویه کاتتر، 3 سویه پریتوئن، 3 سویه خلط و 1 سویه مربوط به گوش بود (شکل 1). کم‏ترین مقاومت مربوط به آمیکاسین 46 (4/43 درصد) و بیش‏ترین مقاومت مربوط به سفپیم و سفوتاکسیم 106 (100 درصد) بود. میزان مقاومت به سیپروفلوکسازین 82 (4/77 درصد)، ایمی‏پنم 62 (5/58 درصد)، مروپنم 62 (5/58 درصد)، سفتازیدیم 95 (6/89 درصد)، جنتامایسین70 (66 درصد) و آزترونام 102 (2/96 درصد) بود (جدول 2). سپس، میزان MIC ایمی‏پنم با استفاده از روش فنوتیپی نوارE-test اندازه‏گیری شد که در این روش تمامی 62 سویه سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به ایمی‏پنم دارای MIC بیشتر یا مساوی 32 میکروگرم بر میلی‏لیتر بودند (شکل 2). سپس، سویه مقاوم به ایمی‏پنم به منظور تولید آنزیم متالوبتالاکتاماز به روش کمباین- دیسک[15] ارزیابی شد که 26 (48درصد) سویه از آن‏ها MBL مثبت بود (شکل 3). آزمایش PCR روی سویه‏های MBL مثبت انجام شد که در نهایت، هیچکدام از آن‏ها دارای ژن blaSPM-1 نبودند (شکل 4).

 

جدول 2- فراوانی افراد مورد مطالعه

جنس

مرد

زن

تعداد

72

34

فراوانی

68 درصد

32 درصد

 

 

شکل 1- نمودار درصد فراوانی ایزوله‏های جدا شده از بیماران بستری

 

 

شکل 2- اندازه‏گیری ‏میزان MIC در ایزوله‏های مقاوم به ایمی‏پنم (1) و مقایسه آن با سویه کنترل (2) به روش E test-IMP

 

 

شکل 3- تشخیص سویه‏های متالوبتالاکتاماز مثبت به روش IPM-EDTA

 

شکل 4- آزمایش PCR برای ژن blaSPM-1

لاین1: ladder 100bp DNA؛ لاین 3-6: محصول PCR نمونه‏ها؛ لاین 2: کنترل مثبت؛ لاین 7: کنترل منفی (P. aeruginosa ATCC27853)

 

 

 

.بحث و نتیجه‏‏ گیری

متالوبتالاکتامازها به علت ایجاد مقاومت به کارباپنم‏ها که از مؤثرترین آنتی‏بیوتیک‏های مورد استفاده علیه عفونت‏های سودوموناس آئروژینوزا هستند، بسیار مهم می‏باشند (21). کارباپنم‏ها مانند: ایمیپنم، مروپنم، بیاپنم و ارتاپنم کلاس مهمی از داروهای بتالاکتام هستندکه در برابر بتالاکتامازها مقاوم هستند، در نتیجه بروز مقاومت به این آنتی‏بیوتیک‏ها در سودوموناس آئروژینوزا که نقش مهمی در ایجاد عفونت‏های بیمارستانی دارد، یک تهدید جدی در درمان عفونت‏های حاصل از این باکتری به حساب‏ می‏آید(22).

در یک بررسی که در سال 2005 توسط ماگالاس[xvi] و همکاران در برزیل انجام شد، 48 نمونه سودوموناس آئروژینوزا جمع آوری شد که 24 نمونه مقاوم به ایمی‏پنم بودند. در این میان 15 نمونه تولیدکننده آنزیم متالوبتالاکتاماز بوده و تمامی ایزوله‏های تولیدکننده آنزیم حامل ژن blaSPM-1 بودند (23). در مطالعه‏ای که در سال 2010 توسط فرانکو[xvii] و همکاران بر روی ایزوله‏های خونی سودوموناس آئروژینوزا انجام شد فراوانی سویه‏های مقاوم به ایمی‏پنم 34 درصد گزارش شد. 77 درصد نمونه‏ها تولیدکننده آنزیم متالوبتالاکتاماز بوده که از این میان 81 درصد دارای ژن blaSPM-1 بودند (24). در مطالعه صادقی[xviii] و همکاران در سال 2012 در استان مرکزی که بر روی 108 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا انجام شد هیچ کدام از سویه‏ها ژن blaSPM-1 را نشان ندادند (25). در مطالعه‏ دیگری توسط یوسفی[xix] و همکاران در سال 2010 در شمال غربی کشور از 104 ایزوله، 39 ایزوله در آزمون فنوتیپی دارای آنزیم متالوبتالاکتاماز بودند اما هیچکدام از آن‏ها در آزمایش PCR ژن blaSPM-1 را نداشتند (26). در بررسی شاهچراغی[xx] و همکاران که در سال 2009 در بیمارستان امام خمینی تهران بر روی 243 نمونه سودوموناس آئروژینوزا انجام شد، از 28 نمونه مقاوم به ایمی‏پنم 22 نمونه آنزیم متالوبتالاکتاماز تولید کردند، اما با روش PCR هیچ‏کدام از آن‏ها ‏ژن blaSPM-1 را نشان ندادند (27). در این مطالعه نیز از 26 سویه که دارای آنزیم متالوبتالاکتاماز بودند هیچ‏کدام ژن blaSPM-1 را نداشتند. بنابراین، این مطالعه به همراه مطالعات گذشته و مقایسه آن با کشورهای خارجی گویای آن است که با وجود افزایش و انتشار سویه‏های سودوموناس آئروژینوزای دارای مقاومت چندگانه به ویژه مقاوم به ایمی‏پنم و دارای آنزیم متالوبتالاکتاماز در ایران، سویه‏های دارای ژن متالوبتالاکتامازی blaSPM-1 هنوز در این کشور ظهور نکرده است. این مطلب نشان دهنده وجود ژن‏های دیگر خانواده متالوبتالاکتامازها در این سویه‏های مقاوم‏ است‏. بنابراین، با توجه به اهمیت سویه‏های دارای مقاومت چندگانه و انتشار آن‏ها در بیمارستان، کوشش برای یافتن سایر ژن‏های متالوبتالاکتامازی باید انجام شود. البته سایر مکانیسم‏های مقاومت از جمله ایفلاکس پمپ ها، نقص و فقدان پروتئین‏های غشای خارجی از جمله OprD و تولید کارباپنمازهای کلاس D(OXA-23,OXA-40,OXA-48,OXA-58) نیز در ایجاد مقاومت به کارباپنم‏ها و ایجاد سویه‏های دارای مقاومت چندگانه دخیل می‏باشند که در آزمایشگاه برای تعیین سویه‏های مقاوم و تشخیص صحیح روش درمانی بسیار مهم‏ است‏ (28).

از آنجا که سودوموناس آئروژینوزا به عنوان یک پاتوژن فرصت طلب در محیط‏های بیمارستانی مطرح‏ است،‏ برنامه ریزی دقیق و هدفمند برای جلوگیری از انتشار باکتری و تجویز صحیح آنتی‏بیوتیک‏ها در درمان عفونت‏های ایجاد شده توسط سویه‏های با مقاومت چندگانه‏ می‏تواند از پیدایش چنین سویه‏هایی جلوگیری کند. تشخیص باکتری‏های دارای آنزیم‏های متالوبتالاکتاماز، گزارش دقیق و سریع این آنزیم‏ها و شناسایی ژن‏های مولد آن‏ها به منظور نظارت بهتر در ردیابی مقاومت چندگانه‏ می‏تواند گسترش عفونت‏های بیمارستانی را کاهش دهد.

تشکر و قدردانی

از سرکار خانم سعادت پیروزی کارشناس علوم آزمایشگاهی که نویسندگان را در انجام این طرح یاری فرمودند صمیمانه تشکر و قدردانی‏ می‏شود.


[1]- Pseudomonas aeruginosa

[2]- multi-drug resistance

[3]- Ambler

[4]- Ethylene diamine tetra acetic acid

[5]- Metallo-Beta-Lactamase

[6]- Clinical and Laboratory Standards Institute

[7]- Kirby-Bauer

[8]- Manufacturer of Antibiotic Susceptibility Test

[9]- Minimum Inhibitory Concentration

[10]- bioMérieux

[11]- Denaturing Step

[12]- Annealing Step

[13]- Extension Step

[14]-  Final Extension Step

[15]- Combined Disk

[xvi]- Magalhaes

[xvii]- Franco

[xviii]. Sadeghi

[xix]- Yousefi

[xx]- Shahcheraghi 

مراجع

(1)               Fazeli H., Fatahi Bafghi M., Faghri M., Akbari R. Molecular Study of PER and VEB Genes is Multidrug Resistant Pseudomonas aeroginosa Isolated from Clinical Specimens in Isfahan/Iran and their Antibiotic Resistance Patterns. KermanUniversity ofMedical Sciences Journal 2010; 19 (4): 345- 53.
(2)               Chanawong A., M’zali FH., Heritage J., Lulitanond A., Hawkey PM. SHV-12, SHV-5, SHV-2a and VEB-1 extended-spectrum β- lactamases in Gram-negative bacteria isolated in a university hospital in Thailand. Journal of Antimicrobial Chemotherapy 2001; 48: 839- 52.
(3)               Rossolini GM., Mantegoli E. Treatment and control of severe infections caused by multiresistant Pseudomonas aeruginosa. Clinical Microbiology and Infection journal 2005; 11: 17- 32.
(4)               Zavascki AP., Carvalhaes CG., Picao RC., Gales AC. Multidrug-resistant Pseudomonas aeruginosa and Acinetobacter baumannii: resistance mechanisms and implications for therapy. Expert Review of Anti-Infective Therapy 2010; 8 (1): 71- 93.
(5)               Pitout JD., Revathi G., Chow BL., Kabera B., Kariuki S., Nordmann P., et al. Metallo-beta-lactamase-producing Pseudomonas aeruginosa isolated from a large tertiary centre in Kenya. Clinical Microbiology and Infection journal 2008; 14 (8): 755- 9.
(6)               Laupland KB., Parkins MD., Church DL., Gregson DB., Louie TJ., Conly JM., et al. Population-based epidemiological study of infections caused by carbapenem-resistant Pseudomonas aeruginosa in the Calgary Health Region: importance of metallobeta- lactamase (MBL)- producing strains. Journal of Infectious Diseases 2005; 192 (9): 1606-12.
(7)               Fazeli H., Moslehi Tkantph g., Ayrajyan G., Salehi M. Drug resistance pattern and identi.fication of bla- VIM MBL genes in P. aeruginosa strains isolated from burn patients in the hospital Svanhv Imam Musa Kazim (AS), Isfahan (1378-88). Iranian Journal of Medical Microbiology 1388; 4 (3): 1- 8.
(8)               Shahcheraghi F., Nikbin VS. MBL enzymes and determination of resistance to antibiotics ceftazidime and imipenem-resistant P. aeruginosa strains isolated from clinical samples of Imam Khomeini Hospital and Children's Medical Center in 1384. Journal of Infectious Diseases and Tropical Medicine Association of the Infectious disease specialists 1386; 12 (36): 19- 22.
(9)               Huang YT., Chang SC., Lauderdale TL., Yang AJ., Wang JT. Molecular epidemiology of carbapenem-resistant Pseudomonas aeruginosa carrying metallo-beta-lactamase genes in Taiwan. Diagnostic Microbiology and Infectious Diseases 2007; 59 (2): 211- 6.
(10)           Pitout JD., Gregson DB., Poirel L., McClure JA., Le P., Church DL. Detection of Pseudomonas aeruginosa producing metallo- beta- lactamases in a large centralized laboratory. Journal of Clinical Microbiology 2005; 43 (7): 3129- 35.
 
(11)           Tramper- Stranders GA., van der Ent CK., Wolfs TF. Detection of Pseudomonas aeruginosa in patients with cystic fibrosis. Journal of Cystic Fibrosis 2005; 4 (2): 37- 43.
(12)           Shahcheraghi F., Nikbin VS., Shvrj F. Molecular study of Beta-Lactamase PER, VEB, SHV and TEM strains of Pseudomonas aeruginosa isolated from wound infections in two hospitals of Tehran by PCR. Journal of Medical Microbiology 1386; 1 (4): 21- 7.
(13)           Forbes BA., Sahm DF., Weissfeld AS. Bailey & Scott's Diagnostic Microbiology. 11th ed. Missouri: Mosby Company 2002; 389- 91.
(14)           Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance standards for Antimicrobial susceptibility Testing: Document M10-S15. USA: Wayne, PA; CLSI; 2005.
(15)           Lee K., Yum J H., Shin HB., Rossolini GM., Chong Y. Imipenem-EDTA Disk Method for Differentiation of Metallo-ß-Lactamase- Producing Clinical Isolates of Pseudomonas spp. and Acinetobacter spp. Journal of Clinical Microbiology 2002; 40 (10): 3798- 801.
(16)           National Committee for Clinical Laboratory Standards. Performance standard for antoimicrobil disk susceptibility test (M2-T4). 4th ed. Villanova, PA: National Committee for Clinical Laboratory Standards; 1998.
(17)           Sacha P., Wieczorek P., Hauschild T., Zórawski M., Olszańska D., Tryniszewska E. Metallo-beta-lactamases of Pseudomonas aeruginosa: a novel mechanism resistance to beta-lactam antibiotics. Folia Histochemica Et Cytobiologica 2008; 46 (2): 137- 42.
(18)           Rodríguez-Baño J., Navarro MD., Romero L., Martínez-Martínez L., Muniain MA., Perea EJ., et al. Epidemiology and clinical features of infections caused by extended-spectrum beta-lactamase producing Escherichia coli in nonhospitalized patients. Journal of Clinical Microbiology 2004; 42 (3): 1089- 94.
(19)           Renata Gomes Franco M., Hehl Caiaffa-Filho H., Nascimento Burattini M., Rossi F. Metallo- beta- lactamases among imipenem-resistant Pseudomonas aeruginosa in a brazilian university hospital. Clinical Science 2010; 65 (9): 825- 9.
(20)           Crespo MP., Woodford N., Sinclair A., Kaufmann ME., Turton J., Glover J., et al. Outbreak of carbapenem-resistant Pseudomonas aeruginosa producing VIM-8, a novel metallo-beta-lactamase, in a tertiary care center in Cali, Colombia. Journal of Clinical Microbiology 2004; 42 (11): 5094- 101.
(21)           Cornaglia G., Mazzariol A., Lauretti L., Rossolini GM., Fontana R. Hospital outbreak of carbapenem-resistant Pseudomonas aeruginosa producing VIM-1, a novel transferable metallo-beta-lactamase. Clinical Infectious Diseases 2000; 31 (5): 1119- 25.
(22)           Luzzaro F., Endimiani A., Docquier JD., Mugnaioli C., Bonsignori M., Amicosante G., et al. Prevalence and characterization of Metallo-β-lactamases in clinical isolates of pseudomonas aeruginosa. Diagnostic Microbiology and Infectious Diseases 2004; 48: 131- 5.
(23)           Magalhães V., Kelly Lins A., Magalhães M. Metallo- β- lactamase producing Pseudomonas aeruginosa strains isolated in hospitals in Recife, PE, Brazil. Brazilian Journal of Microbiology 2005; 36: 123- 5.
(24)           Renata Gomes Franco M., Hehl Caiaffa-Filho H., Nascimento Burattini M., Rossi F. Metallo-beta-lactamases among imipenem-resistant Pseudomonas aeruginosa in a brazilian university hospital. Clinical Science 2010; 65 (9): 825- 9.
(25)           Sadeghi A., Rahimi B., Shojapour M. Molecular detection of metallo-β-lactamase genes blaVIM-1, blaVIM-2, blaIMP-1, blaIMP-2 and blaSPM-1 in Pseudomonas aeruginosa isolated from hospitalized patients in Markazi province by Duplex-PCR. African Journal of Microbiology Research 2012; 6 (12): 2965- 69.
(26)           Yousefi S., Farajnia S., Nahaei MR., Akhi MT., Ghotaslou R., Soroush MH., et al. Detection of metallo- β- lactamase–encoding genes among clinical isolates of Pseudomonas aeruginosa in northwest of Iran. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease 2010; 68: 322- 5
(27)           Shahcheraghi F., Nikbin VS., Shvrj F., Shafii M. Check MBL genes blaIMP-1, blaVIM-1 and blaSPM-1 in P. aeruginosa strains isolated from Tehran Imam Khomeini Hospital. Journal of Shahid Beheshti University of Medical Sciences 1388; 14 (2): 67- 72.
(28)           Rodríguez-Martínez JM., Poirel L., Nordmann P. Molecular epidemiology and mechanisms of carbapenem resistance in Pseudomonas aeruginosa. Antimicrob Agents Chemother 2009; 53 (11): 4783- 8.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار