مطالعه فراوانی و مقاومت دارویی باکتری لاکتوکوکوس گارویه در ماهیان قزل آلای رنگین کمان در استان چهارمحال و بختیاری

نویسندگان

1 دانش آموخته دکترای دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران

2 دانشیار بهداشت و بیماری‏های آبزیان، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران

3 استادیار میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران

چکیده

مقدمه: باکتری لاکتوکوکوس گارویه عامل بیماری لاکتوکوکوزیس در ماهی ‏است که قابلیت انتقال به انسان در صورت تماس یا مصرف ماهی آلوده را دارد. این عامل در سال‏های اخیر شیوع زیادی در مزارع پرورش ماهی داشته است ‏‏.
مواد و روش‏‏‏ها: در این مطالعه، فراوانی و مقاومت دارویی لاکتوکوکوس گارویه در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان استان چهارمحال و بختیاری بررسی شد‏. در مجموع 100 عدد ماهی از 33 مزرعه پرورش ماهی در تابستان 1392 جمع‏آوری و در شرایط مناسب به آزمایشگاه ارسال شد‏. جدایه‏ها پس از کشت و جداسازی با استفاده از روش‏های بیوشیمیایی و سپس،‏ واکنش زنجیره‏ای پلیمراز شناسایی شدند‏.
نتایج: نتایج نشان داد که ماهیان 23 از 33 مزرعه پرورش ماهی بررسی شده به لاکتوکوکوس گارویه آلوده بودند. در مجموع 49 جدایه از ماهیان جداسازی و تشخیص داده شد. همچنین، نتایج نشان دهنده مقاومت چندگانه همه جدایه‏ها به آنتی‏بیوتیک‏های رایج بود. حداقل و حداکثر مقاومت دارویی در مورد آنتی‏بیوتیک‏های جنتامایسین و انروفلوکساسین به ترتیب 7/30 و 4/65 درصد مشاهده شد.
بحث و نتیجه‏گیری: آلودگی بیش از 76 درصد مزارع پرورش ماهی بررسی شده در این مطالعه و همچنین، مقاومت دارویی عامل بیماری به آنتی‏بیوتیک‏ها خطر جدی برای صنعت پرورش ماهی و همچنین بهداشت عمومی به حساب می‏آید. علاوه بر آن، قابلیت ایجاد آلودگی در انسان و مشکلات بی‏شمار ناشی از انتقال مقاومت دارویی به سایر باکتری‏ها اهمیت کنترل این بیماری و نظارت بر مصرف آنتی‏بیوتیک‏ها در مزارع پرورش ماهی را دوچندان می‏کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Study of frequency and antimicrobial resistance of Lactococcus garvieae in rainbow trout fish in Chaharmahal va Bakhtiari Province

نویسندگان [English]

  • Masoud Shahrani 1
  • Mehdi Raissy 2
  • Elahe Tajbakhsh 3
1 Graduated from Veterinary Medicine, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran
2 Associate Professor of Aquatic Animal Health, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran
3 Assistant Professor of Microbiology, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran
چکیده [English]

Introduction: Lactococcus garvieae is the causative agent of lactococosis in fish which is transmittable to human in the case of contact or consumption of infected fish. The bacteria has been highly prevalent in fish farms.
Materials and methods: In this study, frequency and antimicrobial resistance of L. garvieae was studied in rainbow trout fish farms in Chaharmahal va Bakhtiari Province. A total of 100 fish from 33 fish farms were collected in summer 2013 and were transmitted to the laboratory in appropriate conditions. The isolates were identified using biochemical tests and PCR.
Results: The results indicated that fish from 23 out of 33 studied farms were infected with L. garvieae and 49 isolates were collected from the fish. The results also represented multi drug resistance of all isolates to common antibiotics. Minimum and maximum resistance was 30.7 and 65.4% for gentamicin and enrofloxacin, respectively.
Discussion and conclusion: Infection of fish in more than 76 percent of the studied fish farms and high drug resistance of Lactococcus is a serious danger for aquaculture and for public health. Moreover, ability to infect humans and countless problems due to transmission of antimicrobial resistance to other bacteria reduplicates the importance of controlling the disease and surveillance on using antimicrobials in fish farms.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Lactococcus garvieae
  • lactococosis
  • Antimicrobial resistance
  • Rainbow trout

اصل مقاله

مقدمه

باکتری‏های جنس لاکتوکوکوس[i] را در ابتدا به‏عنوان گونه‏ای از استرپتوکوکوس[ii] می‏دانستند ولی این باکتری در سال 1985 از جنس استرپتوکوکوس تفکیک شد و در سال 1991 پس از جدا شدن از ماهی گیش دم زرد[iii] در ژاپن با نام انتروکوکوس[iv]خوانده شد و در نهایت با نام لاکتوکوکوس گارویه[v] نام‏گذاری شد‏ (1).

لاکتوکوکوس گارویه عامل بیماری لاکتوکوکوزیس، کوکوباسیل گرم مثبت و فاقد تحرک با همولیز آلفا است که از بسیاری از گونه‏های ماهی و به‏ویژه قزل آلای رنگین کمان به‏عنوان عامل بیماری‏زا گزارش شده است (2). دامنه میزبانی این باکتری محدود به ماهیان نیست و از گاو، سگ، گربه و بوفالو (3 و 4) و همچنین، فراورده‏های خام دامی شامل شیر گاو (5) و گوشت ماکیان (6) نیز جدا شده است. این باکتری از عوامل بیماری‏زای مشترک محسوب می‏شود و می‏تواند منجر به بروز اندوکاردیت در انسان شود (1) که اهمیت بیماری را دو چندان می‏کند.

در ماهی، باکتری یاد شده با بروز سپتی سمی در ماهی مبتلا همراه است که معمولاً با علایمی چون شنای غیرعادی، تیرگی بدن، اگزوفتالمی، خونریزی در داخل و یا اطراف کره چشم یا خونریزی های سطحی بدن در نواحی سرپوش آبششی، قاعده باله ها و همچنین، خونریزی های وسیع داخلی ظهور پیدا می‏کند (7 و 8). بیش‏ترین تلفات در ماهی قزل آلای رنگین کمان رخ می‏دهد به طوری که خسارات سالانه ناشی از آن ها به ده‏ها میلیون دلار می‏رسد (9).

نخستین همه‏گیری لاکتوکوکوزیس در مزارع پرورش ماهی کشور اسپانیا و در سال 1988 گزارش شد (10) و پس از آن همه گیری‏های متعددی از کشورهای مختلف گزارش شد‏ (11- 14). بیماری ناشی از لاکتوکوکوس گارویه در ایران نیز نخستین بار در سال 1381 توسط اخلاقی و همکاران[vi] (15) از استان فارس گزارش شد‏. مشاهدات کارگاهی و گزارش‏های مختلف نشان می‏دهد که در حال حاضر بیماری در بیشتر نقاط کشور وجود دارد و عامل مهم مرگ و میر و بروز تلفات در ماهیان پرورشی قزل آلای رنگین کمان به‏ویژه در استان‏های پر تولید کشور است (24). میزان شیوع لاکتوکوکوزیس در مزارع پرورش ماهی قزل آلا در مطالعه سلطانی و همکاران[vii] (16) معادل 6/65 درصد و در مطالعه میرزاخانی[viii] (17) برابر با 55 درصد گزارش شده است که همگی مقادیر زیادی را نشان می‏دهند.

استان چهارمحال و بختیاری با تولیدی بالغ بر 15000 تن ماهی قزل آلا در سال، رتبه اول کشور در تولید ماهی قزل آلای پرورشی را داراست. متاسفانه به نظر می‏رسد که با وجود توسعه کمی مزارع پرورش ماهی، کیفیت تولید از نظر دور بوده است. به‏طوری‏که برخی بیماری‏های با عامل باکتریایی و یا ویروسی در این مزارع به وفور مشاهده می‏شوند. از جمله این بیماری‏ها لاکتوکوکوزیس ‏است که در این منطقه، به‏ویژه در فصل‏های گرم شیوع بالایی دارد و هر ساله منجر به خسارات اقتصادی فراوانی به پرورش دهندگان ماهی می‏شود. بروز بیماری در سال‏های اخیر همراه با مصرف زیاد و بی‏قاعده آنتی‏بیوتیک‏ها در مزارع پرورش ماهی با هدف پیشگیری و درمان بیماری بوده است که از دیدگاه بهداشت عمومی مشکلات زیادی را به‏همراه دارد (18). از طرف دیگر، وجود گزارش‏های متعدد در خصوص بروز بیماری در انسان (19و 14)، اهمیت مطالعه بیماری را بیشتر می‏کند.

 

بررسی حاضر با هدف تعیین فراوانی بیماری لاکتوکوکوزیس در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان استان چهارمحال و بختیاری و همچنین، مطالعه مقاومت‏های دارویی باکتری لاکتوکوکوس گارویه به‏منظور شناخت بیشتر پراکندگی بیماری و مبارزه موثر با آن انجام شد.

 

مواد و روش‏ها

الف) جداسازی باکتری‏ها

به‏منظور جداسازی و شناسایی باکتری‏ها، نمونه‏گیری از ماهیان 33 مزرعه پرورش ماهی در استان چهارمحال و بختیاری که در تابستان 1392 به‏عنوان موارد مشکوک به بیماری گزارش شده بودند، انجام شد. در مجموع، 100 ماهی دارای علامت یا مشکوک به بیماری (3 تکرار از هر مزرعه و از یک مزرعه 4 نمونه اخذ شد) در مجاورت یخ و در حداقل زمان ممکن به مرکز تحقیقات شیلات دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد منتقل ‏شد. پس از ضدعفونی ناحیه شکمی و باز کردن آن در کنار شعله، نمونه‏گیری از کلیه، طحال، کبد و قلب انجام شد. نمونه‏ها در محیط آگار قلب مغز[ix] و آگار خون دار[x] (مرک[xi]، آلمان) کشت داده شدند و به‏مدت 24 ساعت در دمای 30 درجه سانتی‏گراد گرم‏خانه‏گذاری شد‏ند. تشخیص اولیه گونه‏های باکتری جدا شده، پس از رنگ‏آمیزی گرم، با آزمون‏های بیوشیمیایی از قبیل تحرک، کاتالاز، اکسیداز، اوره آز، سیترات، سوربیتول، اندول، وگس-پرسکاور ([xii]VP)، همولیز، سالیسین، آرژنین و آسکولین بر اساس دستورالعمل‏های موجود (20) و تشخیص قطعی با واکنش زنجیره‏ای پلی مراز انجام شد.

 

ب) استخراج ژنوم و انجام واکنش زنجیره ای پلیمراز

به‏منظور استخراج ژنوم، باکتری‏های مشکوک در محیط [xiii]TSB به‏مدت 24 ساعت گرم‏خانه‏گذاری شدند. سپس،‏ 5/1 میلی‏لیتر از محیط به‏ مدت 10 دقیقه با دور 12000 در دقیقه سانتریفوژ شده و بخش سلولی در 567 میکرولیتر بافر با اسیدیته 8، یک میلی‏مول EDTA و 10 میلی‏مول تریس[xiv] (مرک، آلمان) حل شد. سپس،‏ 30 میکرولیتر سدیم دودسیل سولفات[xv] 10 درصد (مرک، آلمان) و 3 میکرو‏لیتر پروتئینازK ، 20 میلی‏گرم در لیتر (سیناژن، ایران) به آن اضافه و به‏مدت 1 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‏گراد قرار داده شد. پس از استفاده از 100 میکرو‏لیتر نمک ( 5 میلی‏مول) و 80 میکرو‏لیتر هگزادسیل تری متیل آمونیوم بروماید[xvi]/نمک (سیگما، آلمان) به مدت 10 دقیقه در دمای 65 درجه سانتی‏گراد قرار داده شد. ژنوم به‏وسیله فنل: کلروفرم: ایزوآمیل الکل (25:24:1v/v) استخراج، با ایزوپروپانول (سیگما، آلمان) رسوب داده و با الکل 70 درصد شسته شد. پس از خشک شدن در دمای محیط به‏مدت 30 دقیقه در محلول TE با اسیدیته 8/7 (100 میلی‏مولEDTA ، 10 میلی‏مول تریس (مرک، آلمان)) قرار داده و در دمای منفی 20 درجه سانتی‏گراد نگهداری شد. غلظت DNA در هر نمونه در طول موج‏های 260 و 280 نانومتر سنجیده شد. تشخیص قطعی جدایه‏ها با استفاده از آغازگرهای اختصاصی میسر شد‏. توالی پرایمر‏ها
F (5'-CATAACAATGAGAATCGC-3')و
R (5'-GCACCCTCGCGGGTTG-3') بر پایه ژن 16S rRNAو اندازه محصول مورد انتظار 1100 جفت باز بود. برنامه دمایی نیز به شکل واسرشته‏سازی اولیه 95 درجه سانتی‏گراد به مدت 4 دقیقه، واسرشته‏سازی 94 درجه سانتی‏گراد به مدت 1 دقیقه، اتصال 57 درجه سانتی‏گراد به مدت 1 دقیقه، گسترش 72 درجه سانتی‏گراد به مدت 1 دقیقه و تکرار مراحل 2 تا 4 به تعداد 30 چرخه و در پایان مرحله طویل شدن نهایی 72 درجه سانتی‏گراد به‏مدت 5 دقیقه انجام شد (10 و 21). جهت کنترل مثبت، از نمونه تعیین توالی شده با کد دستیابی KJ997915 استفاده شد‏.

واکنش زنجیره‏ای پلیمراز در حجم 50 میکرو‏لیتر شامل 2 میکرولیتر از ژنوم باکتری (50 نانوگرم در میلی‏لیتر)، 5 میکرو‏لیتر بافر X 10 (Triton X-100) یک درصد، ژلاتین 1/0 درصد، 60 میلی‏مول کلرید منیزیوم، 500 میلی‏مول کلرید پتاسیم، پی اچ 3/8، 100 میلی‏مول تریس)، 1 میکرولیتر از هر پرایمر (50 پیکو‏مول بر میکرو‏لیتر)، 1 میکرولیتر (10 میلی‏مول) dNTP، 2/0میکرولیتر آنزیم تک پلی مراز 6 (5 واحد در میکرولیتر) و 40 میکرو‏لیتر آب مقطر استریل انجام شد. به‏منظور انجام واکنش زنجیره‏ای پلی مراز از دستگاه ترموسایکلر PTC-100 (اپندورف، آلمان) استفاده شد. در نهایت، ژل آگاروز 5/1 درصد پس از رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید در دستگاه الکتروفورز با ولتاژ 90 ولت به‏مدت 50 دقیقه قرار گرفت و باند ظاهر شده در کنار مارکر 100 جفت بازی (ویوانتیس[xvii]، مالزی) اندازه‏گیری شد. پس از انجام واکنش زنجیره‏ای پلی مراز، باند به دست آمده تعیین توالی شد‏ و در بانک جهانی ژن بلاست شد تا صحت نتایج تایید شود.

مطالعه مقاومت دارویی

مقاومت دارویی جدایه‏های حاصل به آنتی‏بیوتیک‏های رایج به روش دیسک‏گذاری در محیط مولر هینتون آگار (هایمدیا[xviii]، هند) با استفاده از دستورالعمل CLSI سنجیده شد (22). دیسک‏های مورد استفاده (شرکت پادتن طب ایران) شامل:
پنی‏سیلین (10 واحد بین المللی)، جنتامایسین (10 میکروگرم) استرپتومایسین (10 میکروگرم)، کلرامفنیکل (30 میکروگرم)، تتراسیکلین (30 میکروگرم)، آمپی‏سیلین (10 میکروگرم)، آموکسی‏سیلین (25 میکروگرم)، کانامایسین (30 میکروگرم)، اریترومایسین (15 میکروگرم)، فلورفنیکل (30 میکروگرم)، سولفامتوکسازول (7/23 میکروگرم) و انروفلوکساسین (5 میکروگرم) بودند.

 

نتایج

نتایج تعیین توالی

باند به دست آمده بر روی ژل آگاروز تعیین توالی شد‏ و سپس،‏ در بانک جهانی ژن بلاست شد که صحت آزمون را نشان داد. توالی در بانک جهانی ژن با شماره دسترسی KJ997915 ثبت شد‏.

نتایج بررسی ماهیان

در این بررسی، ماهیان دارای علامت (100 قطعه) جمع آوری شده از 33 مزرعه پرورش قزل آلای رنگین کمان به‏روش کشت و واکنش زنجیره‏ای پلی مراز بررسی شدند. نتایج واکنش زنجیره‏ای پلیمراز و مشاهده باند 1100 جفت بازی نشان داد که ماهیان 23 از 33 مزرعه بررسی شده به بیماری‏ لاکتوکوکوزیس آلوده بودند. همچنین، 49 جدایه لاکتوکوکوس از مجموع 100 نمونه ماهی بررسی شده جداسازی و شناسایی شد. شکل 1 نتیجه الکتروفورز جدایه‏ها را نشان می‏دهد.

مقاومت دارویی 49 جدایه لاکتوکوکوس گارویه به آنتی‏بیوتیک‏های رایج بررسی شد‏. نتایج این بررسی نشان دهنده مقادیر بالای مقاومت دارویی در جدایه‏های لاکتوکوکوس ‏است. بیش‏ترین میزان مقاومت آنتی‏بیوتیکی در مورد انروفلوکسازین و فلورفنیکل به ترتیب معادل 4/65 و 2/55 درصد و کم‏ترین میزان در مورد جنتامایسین و سولفامتوکسازول معادل 7/30 و 9/40 درصد مشاهده شد. میزان مقاومت دارویی در مورد سایر آنتی‏بیوتیک‏ها به شرح زیر بود: استرپتومایسین (9/42 درصد)، کلرامفنیکل (9/40 درصد)، تتراسیکلین (8/38 درصد)، آمپی‏سیلین (9/44 درصد)، آموکسی‏سیلین (9/44 درصد)، پنی‏سیلین (9/46 درصد)، کانامایسین (1/49 درصد) و اریترومایسین (9/48 درصد).

نتایج آنتی‏بیوگرام نشان داد که تمامی 49 جدایه‏ به دست آمده در این بررسی دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند به‏طوری‏که 21 جدایه به بیش از نیمی از آنتی‏بیوتیک‏ها و 5 جدایه نیز به 10 آنتی‏بیوتیک از 12 آنتی‏بیوتیک مطالعه شده مقاوم بودند.

 

 

شکل1- نتیجه الکتروفورز ژن 16S rRNA باکتری لاکتوکوکوس گارویه بر روی ژل 5/1 درصد آگاروز. A: نشانگر 100bp.
B, C: نمونه‏های مورد مطالعه. D: کنترل منفی بدون DNA.
بحث و نتیجه‏‏گیری

لاکتوکوکوزیس و استرپتوکوکوزیس از جمله بیماری‏های باکتریایی هستند که با تلفات و خسارات فراوانی در ماهیان آب شیرین و شور همراه هستند. باکتری لاکتوکوکوزیس گارویه به همراه برخی باکتری‏های جنس استرپتوکوکوس که از آن جمله می‏توان به استرپتوکوکوس اینیائی اشاره کرد متعلق به خانواده استرپتوکوکاسه می‏باشند و عامل مهم بروز سپتی سمی و تلفات بالا در مزارع پرورش ماهی به‏ویژه در قزل‏آلای رنگین کمان محسوب می‏شوند (20). به دلیل شباهت زیاد علایم ظاهری استرپتوکوکوزیس و لاکتوکوکوزیس تشخیص تفریقی تنها با استفاده از روش‏های آزمایشگاهی و به‏ویژه مولکولی امکان‏پذیر است؛ ولی در هر صورت به دلیل شباهت زیاد در منظره بالینی، معمولا هر دو بیماری استرپتوکوکوزیس و لاکتوکوکوزیس با هم اشاره می‏شوند.

این دو بیماری‏ در کشورهای مختلف گزارش شده است که از آن جمله می‏توان به گزارش بیماری در اسپانیا (10)، ایتالیا (23)، استرالیا و افریقای جنوبی(24)، تایوان و انگلستان (12)، پرتغال (14)، فرانسه و کشورهای منطقه بالکان (13)، ترکیه و کره (11) اشاره کرد. در ایران نیز در سال‏های اخیر هم‏زمان با توسعه مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان شاهد بروز همه‏گیری با عوامل فوق در مراکز پرورش ماهی هستیم (8). نتایج بررسی حاضر نشان می‏دهد که از 33 مزرعه مورد بررسی، ماهیان 23 مزرعه به لاکتوکوکوزیس آلوده بودند (6/76 درصد) که رقم قابل توجهی است. مطالعه سلطانی نشان داد که 20 درصد از مجموع 600 کوکسی گرم مثبت جدا شده از ماهیان قزل‏آلای‏پرورشی را گونه لاکتوکوکوس گارویه تشکیل می‏دهد و مابقی مربوط به جنس استرپتوکوکوس بوده است (25). مطالعه میرزاخانی8 نشان داد که از مجموع 20 جدایه کوکسی گرم مثبت جدا شده از ماهیان مزارع پرورش ماهی استان چهارمحال و بختیاری، 11 مورد لاکتوکوکوس گارویه بوده است (17). همه مطالعات بالا نشان دهنده گسترش بیماری یاد شده در مزارع پرورش قزل آلاست.

عوامل مختلفی را در گسترش و انتقال بیماری دخیل می‏دانند که از آن جمله می‏توان به انتقال مستقیم از طریق آب، جابجایی و ورود ماهیان آلوده به کارگاه و یا تغذیه اشاره کرد. نتایج این مطالعه نشان می‏دهد که ماهیان تمامی کارگاه‏های پرورش ماهی واقع در بخش‏های پایین دست رودخانه که از پساب سایر مزارع پرورش ماهی استفاده می‏کردند به باکتری آلوده بودند و بر عکس کارگاه‏هایی که به شکل مستقیم از آب سرچشمه استفاده می‏کردند آلودگی بسیار کمتری داشتند که نقش شاخص‏های کیفی آب و همچنین، احتمال انتقال باکتری از مزارع بالادست به کارگاه‏های نواحی پایین تر رودخانه را نشان می‏دهد. تاثیر دما و وضعیت کیفی آب به‏عنوان عوامل مستعد کننده بروز بیماری قبلا توسط اوستین و همکاران[xix] نیز تاکید شده است (20). باکتری هم‏زمان با افزایش دمای آب فعالیت بیشتری می‏کند و بیماری‏زایی خود را به‏ویژه در شرایط بد بهداشتی و مدیریتی نشان می‏دهد. بنظر می‏رسد در حال حاضر انتقال آلودگی در مسیر رودخانه مهم‏ترین راه انتقال بیماری در مزارع پرورش ماهی است. این امر به واسطه ورود باکتری به آب از طریق پساب کارگاه‏های پرورش ماهی و همچنین، تغییراتی که در شاخص‏های کیفی آب اعمال می‏شود نمود پیدا می‏کند. به‏ویژه اینکه در برخی مناطق حداقل فاصله مجاز بین مزارع پرورش ماهی رعایت نشده است که خود باعث مضاعف شدن مشکل می‏شود. در کل بروز همه‏گیری به ویژه در مناطق پر تولید کشور با ضرر و زیان‏های زیادی برای صنعت پرورش ماهیان سردآبی کشور همراه است. همچنین، باید در نظر داشت که بیماری ناشی از لاکتوکوکوس گارویه در گروه بیماری‏های قابل انتقال به انسان قرار دارد (14) که این مسئله خود اهمیت بیماری را دو چندان می‏کند. در چنین شرایطی نیاز به اتخاذ سیاست‏های موثر و عملی در جهت مقابله با بیماری از قبیل واکسیناسیون و برنامه‏ریزی در راستای ریشه کنی بیماری ضروری است.

از طرف دیگر شیوع بیماری در سال‏های اخیر همراه با مصرف زیاد و بی قاعده آنتی‏بیوتیک‏های مختلف در مزارع پرورش ماهی قزل آلا با هدف پیشگیری و یا درمان بیماری بوده است که مشکلات زیادی را به دنبال دارد. نتایج این بررسی نشان دهنده مقاومت بالای دارویی جدایه‏های لاکتوکوکوس ‏است، به‏طوری‏که میزان مقاومت جدایه‏ها نسبت به آنتی‏بیوتیک‏های رایج از 8/33 تا 7/62 تغییر می‏کند، ضمن اینکه تمامی جدایه‏ها دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند. میزان مقاومت جدایه‏های لاکتوکوکوس گارویه جدا شده از ماهیان بیمار در استان چهارمحال و بختیاری قبلا در محدوده 25 تا 100 درصد گزارش شده است (8). اگرچه اریترومایسین به‏عنوان داروی انتخابی بیماری و با پاسخ مناسب گزارش شده است (26 و 19) ولی مقاومت نسبی به آن نیز قبلاً گزارش شده است (27). میزان مقاومت نسبت به اریترومایسین در برخی مطالعات قبلی 1/46 درصد بوده است و در این مطالعه 4/47 درصد گزارش می‏شود که تشابه زیادی با نتایج مطالعات قبلی دارد (8). بدیهی است که مصرف زیاد آنتی‏بیوتیک‏ها


[i]- Lactococcus

[ii]- Streptococcus

[iii]- Seriola quinqueradiata

[iv]- Enterococcus

[v]- Lactococcus garvieae

[vi]- Akhlaghi M et al

[vii]- Soltani M et al

[viii]- Mirzakhani A et al

[ix]- Brain Heart Infusion Agar (BHIA)

[x]- Blood Agar

[xi]- Merck

[xii]- Voges Proskauer

[xiii]- Tryptic Soy Broth

[xiv]- Tris-HCl

[xv]- Sodium dodecyl Sulphate

[xvi]- Hexadecyl trimethyl Ammonium Bromide

[xvii]- Vivantis

[xviii]- Himedia

[xix]- Austin et al

مراجع

References
(1)   Wang CY, Shie HS, Chen SC, Huang JP, Hsieh IC, Wen MS, et al. Lactococcus garvieae infections in humans: possible association with aquaculture outbreaks. International Journal of Clinical Practice. 2007; 61 (1): 68-73.
(2)    Ravelo C, Magarin˜os B, Lo´pez-Romalde S, Toranzo AE, Romalde JL. Molecular fingerprinting of fish-pathogenic Lactococcus garvieae strains by random amplified polymorphic DNA analysis. Journal of Clinical Microbiology. 2003; 41 (2): 751-6.
(3)    Carvalho MG, Vianni MC, Elliot JA, Reeves M, Facklam RR. Molecular analysis of Lactococcus garvieae and Enterococcus gallinarum isolated from water buffalos with subclinical mastitis. Advances in Experimental Medicine and Biology. 1997; 418: 401-4.
(4)    Deveriese LA, Hommez J, Laevens H, Ban adme P, Haesebrouck F. Identification of aesculinhydrolyzing streptococci and enterococci from subclinical intramammary infections in dairy cows. Veterinary Microbiology. 1999; 70 (1-2): 87-94.
(5)    Rantsiou K, Urso R, Iacumin L, Cantoni C, Cattaneo P. Culture-dependent and independent methods to investigate the microbial ecology of Italian fermented sausages. Applied Environmental Microbiology. 2005; 71 (4): 1977-86.
(6)    Barakat RK, Griffiths MW, Harris L J. Isolation and characterization of Carnobacterium, Lactococcus, and Enterococcus sp. from cooked, modified atmosphere, packaged, refrigerated poultry meat. International Journal of Food Microbiology. 2000; 62 (1-2): 83–94.
(7)     Chen SC, Liaw LL, Su HY, Ko SC, Wu CY. Lactococcus garvieae, a cause of disease in grey mullet, Mugil cephalus L, in Taiwan. Journal of Fish Disease. 2002; 25 (12): 727–32.
(8)     Raissy M, Ansari M. Antibiotic susceptibility of Lactococcus garvieae isolated from rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). African Journal of Biotechnology. 2011; 8(10): 1473-76.
(9)     Soltani M, Nikbatht GH, Mousavi H, Ahmadzadeh N. Epizootic outbreak of lactococcosis caused by Lactococcus garvieae in farmed rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) in Iran. Bulletin of European Association of Fish Pathologists. 2008; 28 (5): 209-14.
(10)     Palacios MA, Zamora MJ, Vasquez J, Zamora E, Duran A. Streptococcosis in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) in Spain. Bollettino societa' italiana patologia ittica. 1993; 13:11-6.
(11)     Baeck GW, Kim JH, Gomez DK, Park SC. Isolation and characterization of Streptococcus sp. from diseased flounder (Paralichthys olivaceous) in Jeju Island. Journal of Veterinary Science. 2006; 7(1): 53–8.
(12)    Bark S, McGregor D. The first occurrence of lactococcosis in farmed trout in England. Trout News. 2001; 31: 9-11.
(13)     Eyngor M, Zlotkin A, Ghittino C, Prearo M, Douet DG, Chilmonczyk, S, et al. Clonality and diversity of the fish pathogen Lactococcus garvieae in Meditenean countries. Applied Environmental Microbiology. 2004; 70(9): 5132-7.
(14)      Pereira F, Ravelo C, Toranzo AE, Romalde JL. Lactococcus garvieae, an emerging pathogen for the Portuguese trout culture. Bulletin of European Association of Fish Pathologists. 2004; 24(6):274-9
(15)      Akhlaghi M, Keshavarzi M. Occurrence of streptococcosis in rainbow trout fish farms in Fars Province. Iranian Journal of Veterinary Research 2003; 3: 183-9.
(16)      Soltani M, Raissy M, Goodarzi MA, Momtaz H. Isolation of Lactococcus garvieae in rainbow trout farms and 16S rRNA gene sequencing in Chahramahal VA Bakhtiari Province.Journal ofVeterinary Medicine. 2011; 8(1): 61-67.
(17)       Mirzakhani A. Isolation of Streptococcus iniae and Lactococcus garvieae in rainbow trout farms in Chahramahal va Bakhtiari Province by Multiplex PCR [Dissertation]. Shahrekord: Islamic Azad Univ.; 2009.
(18)       Ansari M, Raissy M, Rahimi M. Determination of florfenicol residue in rainbow trout muscles by HPLC in Chaharmahal va Bakhtiari Province, Iran. Comparative Clinical Pathology. 2012; 23(1): 61-2.
(19)       Fefer JJ, Ratzan KR, Sharp SE, Saiz E. Lactococcus garvieae endocarditic: report of a case and review of the literature. Diagn Microbial Infectious Disease.1998; 32(2): 127–30.
(20)     Austin B, Austin DA. Bacterial Fish Pathogens. Disease of Farmed and Wild Fish. 4rd ed. Bristol: springer; 1999.

(21)       Zlotkin A, Eldar C, Ghittino H, Bercovier H. Identification of Lactococcus garvieae by PCR. Journal of clinical Microbiology. 1998; 36(4): 983-5.

(22)      CLSI, Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance Standards for Antimicrobial Susceptibility Testing; Fifteenth Informational Supplement. CLSI document M100-S15. Clinical and Laboratory Standards Institute. Wayne, Pennsylvania; 2007.
(23)      Ghittino C, Prearo M. Report of Streptococcosis in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) in Italy: preliminary note. Bulletin of European Association of Fish Pathologists. 1992; 8: 4-11.
(24)       Carson J, Gudkovs N, Austin B. Characteristics of an Enterococcus-like bacterium from Australia and South Africa, pathogenic for rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Journal of Fish Disease. 1993; 6(4): 381-8.
(25)     Soltani M, Tarahomi M. Study of streptococcosis/lactococcosis in some farmed rainbow trout in Fars Province, Iran. The first International Congress on Aquatic Animal Health Management and Diseases, Tehran, Iran. 2008.
(26)      Diler O, Altun S, Adiloglu AK, Kubilay A, Isıklı B. First occurrence of Streptococcosis affecting farmed rainbow trout in Turkey. Bulletin of European Association of Fish Pathologists. 2002; 22: 21-6.
(27)       Alves d’Azevedo P, Perin C, Becker FL, Ramos GZ. Isolation and characterization of Lactococcus garvieae. Revista amrigs. 2000; 44: 81- 4.
 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار