بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره استونی و متانولی چند گونه گلسنگ استان ایلام

نوع مقاله : پژوهشی- فارسی

نویسندگان

1 استادیار زیست شناسی- گلسنگ‏شناسی، دانشگاه ایلام ، ایران،

2 دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب‏شناسی، دانشگاه ایلام، ایران،

چکیده

  مقدمه: با توجه به مقاومت آنتی­بیوتیکی روز افزون باکتری­ها و گرایش عمومی به ترکیبات طبیعی، شناسایی گلسنگ­ها و بررسی اثرات ضد ­باکتریایی آن‏ها اهمیت خاصی دارد.   مواد و روش ‏‏ ها: پس از جمع­آوری گلسنگ­ها، عصاره متانولی و استونی آن‏ها تهیه و رقت­های مختلف از عصاره­ها، روی 6 باکتری بیماری­زا به روش انتشار دیسک تاثیر داده شد و با آنتی­بیوتیک­های متی­سیلین، کلیندامایسین، استرپتومایسین و آمپی­سیلین به ‏عنوان شاهد مثبت مقایسه شد. مقدار حداقل غلظت مهارکننده و حداقل غلظت کشندگی عصاره­ها نیز برای آن‏ها تعیین شد.   نتایج: بررسی قطر هاله­ها نشان داد که عصاره استونی گلسنگ­های مورد بررسی بر روی باکتری­ها تاثیر نداشت. از بین گلسنگ­ها عصاره متانولی Sw. (Elenkin) Fulgensia fulgens فعالیت ضد باکتریایی در خور توجهی داشت.   بحث و نتیجه ‏ گیری: از بین گلسنگ­های مورد بررسی فقط گونه Fulgensia fulgens دارای خواص ضدباکتریایی بود، بنابراین، عصاره متانولی این گلسنگ می­تواند به عنوان یک فراورده ضدباکتریایی در درمان عفونت‏های این باکتری‏ها جایگزین داروهای شیمیایی شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An investigation of antibacterial effect of methanol and acetone extracts in some lichens in Ilam

نویسندگان [English]

  • tahereh valadbeigi 1
  • hosein moradi 2
1 Associate Professor of Biology- Lichenology, Ilam University, Iran
2 MS.c of Microbiology, Ilam University, Iran
چکیده [English]

  Introduction: With respect to the usefulness of lichens in the traditional medicine in different parts of the world, identification of lichens and studying their antimicrobial effects are of particular importance .   Materials and methods: After collecting lichen samples, the methanol extracts were prepared and the effects of dilutions extracts on six pathogenic bacteria to method disc diffusion and the antibiotic Methicillin, Clindamycin, Sterptomycin and Ampicillin were compared to a positive control. Then, the MIC and MBC were determined .   Results: Diameter investigation showed that acetone extract of the lichen on the bacteria did not have any affect. Methanol extracts of lichens Fulgensia fulgens (Sw.) Elenkin had significant antibacterial activity . Discussion and conclusion: Among the lichens we studied, only Fulgensia fulgens had. Therefore, the methanol extracts of Fulgensia fulgens could have antibacterial effects in the treatment of bacterial infections and thus could be replaced by chemical drugs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Antibacterial
  • Methanol extract
  • Lichen
  • Ilam

اصل مقاله

مقدمه

گلسنگ از اجتماع حداقل یک جلبک یا سیانوباکتر (فایکوبیونت) و یک قارچ (مایکوبیونت) به وجود آمده است (1).  گلسنگ­ها در مناطق مختلف جغرافیایی متابولیت­های ثانویه­ی متفاوتی تولید می­کنند. این متابولیت­ها که اسید­های گلسنگی[1] نامیده می­شوند به طور معمول بیش از ترکیبات شیمیایی سایر موجودات زنده کاربرد دارند. زیرا بسیاری از این ترکیبات اختصاصی بوده و حاصل سنتز در شرایط هم‏زیست می‏‏باشند. این تولیدات برون سلولی نامحلول در آب که گاهی تا 30 درصد وزن خشک ریسه را تشکیل می‏دهند، بر روی دیواره سلولی هیف­های قارچی متبلور شده و سپس در سطح ریسه و یا در بافت­های ویژه ذخیره می­گردند (2 و 3). به‏علاوه گلسنگ­ها از دوران باستان به‏عنوان داروهای طبیعی استفاده می­شدند. این ارگانیسم­ها و برخی از ارگانیسم­های دریایی دیگر از منابع مهم ترکیبات بیولوژیکی فعال هستند (4). این گلسنگ­ها حاوى ترکیبات مختلف و متعددى از جمله اسیدهاى آلیفاتیک، ترکیبات آروماتیک تک حلقه­اى، کینون­ها، دپسیدها، کاروتنوئیدها و ترکیبات بیشمار دیگری هستند که خواص دارویی متفاوتی دارند. آن‏ها مواد مصرفی خود را از محیط اطراف جذب می­کنند. بنابراین، گلسنگ­های مناطق مختلف می­توانند متابولیت‏های ثانویه با خواص دارویی مختلفی داشته باشند. با توجه به مصرف گلسنگ­ها در طب سنتى در نواحى متعددى از دنیا، شناسایى گلسنگ­هاى بومى و بررسی اثرات ضد میکروبى آن‏ها اهمیت خاصی دارد (5). از طرفی با توجه به مقاومت آنتی­بیوتیکی روز افزون میکروارگانیسم­ها و گرایش عمومی به ترکیبات طبیعی، شناسایی گلسنگ­ها و بررسی اثرات ضدمیکروبی آن‏ها در سراسر دنیا از اهمیت خاصی برخوردار است. البته به طور معمول در کار با گلسنگ­ها این پرسش مطرح است که آیا با توجه به کندی رشد آن‏ها، استفاده از خواص آنتی­باکتریال آن‏ها از نظر صنعتی و اقتصادی امکان پذیر است؟ پاسخ آن است که امروزه مطالعات گسترده ای در راستای کشت گونه‏های مختلف گلسنگ انجام شده و امکان کشت و دوباره سنتز سریع آن‏ها فراهم آورده شده است. در این خصوص یاماتو و کوورکرز[2] موفق به ارائه روشی برای‏‏ کشت بافت گلسنگ از ریسه رویشی شدند (6). میلبانک و کرشاو[3] موفق به رشد قطعات ایزیدیای Peltigera aphthosa var. variolosa  بر روی کاغذهای صافی در ارتباط با شن‏های مرطوب شدند (7). همچنین، گالون و همکاران با الهام از روش Degelins، تکنیکی برای کشت ریسه گلسنگ‏ها ارائه نموده و پنج گونه Gonohymeniasp.(به‏ویژه G. sinaica) و دو گونه sp.Heppia و Peccaniasp. را روی محیط سیلیکا- ژل کشت کردند (8). به این ترتیب با غلبه بر مشکل کند رشدی گلسنگ­ها امکان استفاده آسان آن‏ها در داروسازی فراهم آورده شده است و کار بر روی خواص آنتی باکتریال آن‏ها به صرفه بوده و از اهمیت ویژه ای برخوردار است‏‏ (9). با این‏حال در زمینه شناسایی ترکیبات و خواص ضد‏این ارگانیسم­ها در غرب ایران تا کنون کار مؤثری انجام نشده است. به همین علت در این تحقیق، به شناسایی و بررسی خواص ضد­باکتریایی چند گونه­ی بومی گلسنگ پرداخته می‏شود.

 

مواد و روش­ها

جمع­آوری گونه­های گلسنگ

به منظور جمع­آوری گونه­های گلسنگ از کاردک و چاقو استفاده شد. این جمع­آوری در ماه­های اردیبهشت تا تیر 1390 از اطراف شهرستان­های دره­شهر، دهلران، آبدانان، سراب کلم و تونل رنو شهر ایلام انجام شد. گلسنگ‏ها همراه با بخشی از بستر جمع­آوری شدند. نمونه­ها را طوری برداشته که هم دارای آسکوکارپ (در صورت وجود) و هم دارای لب (در صورت وجود) باشند. زیرا این دو فاکتور در شناسایی بسیار حائز اهمیت می­باشند. پس از جمع­آوری گلسنگ­ها اطلاعات مربوط به گونه­ها شامل: ارتفاع منطقه، طول و عرض جغرافیایی، مکان و تاریخ جمع­آوری یادداشت و به آزمایشگاه دانشگاه ایلام انتقال داده شدند. در این مطالعه از سه گونه گلسنگMegasporarimisorediata، Fulgencia fulgenceوPlacidiumsemaforonenseبرای بررسی فعالیت ضد میکروبی استفاده شد.

میکروارگانیسم­های مورد مطالعه

در این تحقیق، از 5 گونه باکتری گرم مثبت و گرم منفی که عبارتند از: Staphylococcusaureus، Bacilluscereus، Escherichiacoli، E. aerogenes، Klebsiella pneumonia و Pesudomonasaeruginosaتهیه شده در آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه ایلام استفاده شد.

عصاره­گیری از گلسنگ­ها

برای تهیه عصاره متانولی و استونی گونه­های گلسنگ جمع­آوری شده از سوکسله استفاده شد. به این شکل که پس از شناسایی گلسنگ­ها، نمونه­ها در سایه خشک و سپس از بستر جدا شدند. برای هر مرحله عصاره­گیری از هر گونه مقدار 50 گرم گلسنگ خرد شده و یک لیتر متانول یا استون استفاده شد. عصاره­ها به مدت 24 ساعت در آون و در دمای 35 درجه قرار گرفتند تا حلال آن‏ها تبخیر و خشک شوند. سپس، عصاره خشک شده تا انجام مراحل بعدی آزمایش در دمای منفی 18 درجه سانتی­گراد قرار گرفت (10).

بررسی خواص ضد­باکتریایی

در این مرحله ابتدا غلظت باکتری­های مورد بررسی به مقدار نیم­مک­فارلند کدورت سنجی شد. سپس، باکتری­ها بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار به شکل چمنی کشت داده شدند. به وسیله دی­متیل سولفوکساید[4] 10 درصد، رقت­های 63 ، 125، 250، 500 و 1000 میلی­گرم بر میلی­لیتر عصاره­های متانولی و استونی گلسنگ­ها تهیه شد. دیسک­های پیپر بلانک[5] 6 میلی­متری (تهیه شده از شرکت رکین) برای رقت­های مختلف استفاده شد. دیسک­ها پس از 10 دقیقه خارج شده و به طور جداگانه در پلیت­های شیشه­ای داخل آون 35 درجه سانتی گراد قرار داده شدند تا حلال آن‏ها بخار و خشک شوند. دیسک­ها قبل و پس از ترکیب با عصاره­ها وزن شدند و اختلاف آن‏ها، مقدار عصاره­ جذب شده در رقت­های مختلف بود. مقدار عصاره جذب شده توسط هر دیسک به طور میانگین 8.0، 5.2، 6، 15 و 36 میلی­گرم بر میلی‏لیتر بود. دیسک­ها پس از خشک شدن، با سوزن کشت استریل بر روی محیط کشت­ها قرار گرفتند. پس از 24 ساعت گرمخانه­گذاری هاله عدم رشد اندازه­گیری شد. در این تحقیق، از آنتی‏بیوتیک­های متی­سیلین، کلیندامایسین، استرپتومایسین و آمپی­سیلین (آنتی­بیوتیک­های رایج مصرفی برعلیه باکتری­های مورد مطالعه) به عنوان کنترل مثبت و به منظور تعیین میزان تأثیر آن‏ها بر باکتری­ها و مقایسه با اثر عصاره­ها استفاده شد. همچنین از دی متیل سولفوکساید 10 درصد به عنوان کنترل منفی و به علت این‏که تأثیری برروی باکتری­های مورد بررسی ندارد استفاده شد (13). هر آزمایش سه بار تکرار شد.

تعیین MICو MBC

برای گلسنگ­هایی که دارای اثر ضدباکتریایی بودند، مقدار MIC و MBC تعیین شد. تعیین حداقل غلظت مهارکننده (MIC)، با استفاده از پلیت­های 96 خانه­ای استریل و روش براث میکرودیلوشن[6] طبق دستورالعمل [7]CLSI انجام شد (12). به هر یک از چاهک­ها 50 میکرولیتر محیط نوترینت براث و 50 میکرولیتر از رقت­های تهیه شده عصاره (63 تا 1000 میلی­گرم بر میلی­لیتر) اضافه شد. سپس مقدار 50 میکرولیتر از سوسپانسیون تهیه شده باکتری به چاهک­ها اضافه شد. پلیت­ها به مدت 18 الی 24 ساعت در انکوباتور 37 درجه سانتی­گراد قرار داده شدند. سپس با مقایسه­ی کدورت چاهک­های تحت تیمار با چاهک‏های شاهد میزان MIC مشخص شد. بنابراین، نخستین چاهک بدون کدورت به عنوان حداقل غلظت باز­دارنده به شکل میلی­گرم بر میلی­لیتر گزارش شد (13). حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره­ها با توجه به نتایج MIC تعیین شد. از چاهک­هایی که رشد باکتری در آن‏ها کاملا متوقف شده بود با سوآپ استریل نمونه­برداری شد. سپس، نمونه‏ها روی محیط کشت مولر هینتون آگار کشت و در دمای 37 درجه سانتی­گراد گرمخانه­گذاری شدند. در نهایت، پس از 24 ساعت کم‏ترین غلظتی از عصاره که باکتری­ها در آن رشد نکرده بودند به عنوان مقادیر MBC گزارش شدند (14). همه این مراحل سه بار تکرار شدند.

تجزیه و تحلیل آماری داده

برای  تحلیل آماری داده­ها از نرم­افزار  5/11 SPSS استفاده شد. ابتدا از آزمون مقایسه میانگین چند جامعه[8] (تحلیل واریانس) با فاصله اطمینان 99 درصد استفاده شد. با توجه به این‏که در آزمون تحلیل واریانس بین جوامع مورد مطالعه اختلاف معناداری مشاهده شد. یکی از آزمون­های پس از تجربه[9] (دانکن[10]) برای دسته بندی این متغیر­ها استفاده شد. همچنین، برای توصیف متغیر­ها از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار استفاده شد.

 

نتایج

اثرضد باکتریایی گلسنگ­ها

در این تحقیق، عصاره استونی تمام گلسنگ­های مورد بررسی، همچنین عصاره متانولی گونه
M. rimisorediata  اثر ضد­باکتریایی ندارد. طبق جدول 1 و 2 از بین باکتری‏های گرم مثبت، عصاره متانولی
P. semaforonense بیش‏ترین تأثیر را بر روی استافیلوکوک اپیدرمیس و کم‏ترین تأثیر را بر روی باکتری انتروکوکوس فکالیس و از میان باکتری­های گرم منفی بیش‏ترین و کم‏ترین تأثیر را به ترتیب بر روی پروتئوس میرابیلیس و کلبسیلا پنومونیه دارد. به‏طور­کلی، باکتری سودوموناس آئروژینوزا مقاوم‏ترین باکتری و استافیلوکوک اپیدرمیس حساس‏ترین باکتری است.  تحلیل داده­ها در سطح 01/0 درصد خطای محاسبه شده برابر 02/0 را نشان می­دهد. بنابرین، بین تأثیر این عصاره بر روی باکتری‏های گرم مثبت و گرم منفی اختلاف معنی داری دیده نمی­شود (جدول 1 و 2). عصاره متانولی F. fulgence از بین باکتری­های گرم منفی تأثیری بر روی باکتری‏های انتروکوکوس فکالیس ندارد ولی بر روی استافیلوکوک اپیدرمیس، باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس تأثیر در خور توجهی نشان می‏‏دهد. در بین باکتری­های گرم منفی بیش‏ترین تأثیر بر روی باکتری اشرشیا کلی و کم‏ترین تأثیر بر روی باکتری انتروباکتر آئروژنز مشاهده می­شود. در  تحلیل آماری داده‏ها در سطح 01/0 درصد خطای محاسبه شده برابر صفر است. بنابراین، فعالیت ضد باکتریایی عصاره متانولی  F. fulgence بر روی باکتری­های گرم مثبت به طور معنی داری بیشتر از باکتری­های گرم منفی می­باشد (جدول 1 و 2).

 

جدول 1- میانگین قطر هاله عدم رشد حاصل از تأثیر عصاره متانولی دو گونه گلسنگ بر روی باکتری­های گرم منفی

گلسنگ

*

E. aerogenes

K. pneumonia

E. coli

P. aeruginase

F. fulgence

2/36

14

19

21

19

15

67/9

67/12

33/12

33/13

5/6

33/6

67/9

33/9

67/9

5/2

7

7

33/7

33/7

P. semaforonense

3/37

33/14

33/11

33/14

6

8/14

67/12

9

33/12

6

6

33/10

67/7

9

6

5/2

67/7

7

7

6

* مقدار عصاره جذب شده توسط دیسک­ها در غلظت­های مختلف (میلی­گرم بر میلی­لیتر)

 

جدول 2- میانگین قطر هاله عدم رشد حاصل از تأثیر عصاره متانولی دو گونه گلسنگ بر روی باکتری­های گرم مثبت

گونه

*

S. aureus

E. paecalis

B. cereus

S. epidermidis

F. fulgence

2/36

23/32

6

23

33/24

15

25

6

3/17

15

5/6

19

6

12

10

5/2

67/11

6

8

33/7

P semaforonense

3/37

67/15

33/15

15

33/18

8/14

33/12

33/10

3/12

15

6

10

67/7

33/9

67/11

5/2

7

7

8

8

* مقدار عصاره جذب شده توسط دیسک­ها در غلظت­های مختلف (میلی­گرم بر میلی­لیتر)

 

 

 

مقدار MICو MBC

طبق جدول 3 عصاره متانولی F. fulgence در غلظت 250 میلی­گرم بر میلی­لیتر اثر باکتریسدال (کشندگی) بر روی باکتری استافیلوکوک ارئوس دارد. این عصاره بر روی انتروکوک آئروژنز اثر در خور توجهی نداشته ولی بر سایر باکتری‏ها اثر باکتریواستاتیک (بازدارنده رشد) دارد. عصاره متانولی P. semaforonense بیش‏ترین اثر را بر روی باکتری استافیلوکوک اپیدرمیس دارد به طوری که در غظت 250 میلی­گرم بر میلی­لیتر اثر بازدارندگی و در غلظت 500 میلی­گرم بر میلی­لیتر اثر کشندگی مشاهده می‏‏شود.

 

جدول 3- مقادیر  MBCو MIC (بر حسب میلی­گرم بر میلی­لیتر) عصاره متانولی دو گونه گلسنگ بر علیه باکتری­های مورد بررسی

       گلسنگ

باکتری

P semaforonense

F. fulgence

MBC

MIC

MBC

MIC

S. aureus

1000

500

250

250

E. paecalis

1000

500

n

n

B. cereus

1000

1000

500

500

S. epidermidis

500

250

500

500

P. aeruginase

n

n*

500

500

E. coli

1000

500

500

500

K. pneumonia

n

n

1000

500

E. aerogenes

1000

1000

1000

1000

n* عدم تاثیر عصاره روی باکتری

 

اثر کنترل­های مثبت و منفی بر روی باکتری­ها

برای مشخص نمودن تاثیر آنتی­بیوتیک­ها و DMSO (به ترتیب به عنوان کنترل­های مثبت و منفی) از روش دیسک انتشار استفاده شد زیرا 1- این روش نسبت به روش چاهک روشی مناسبتر برای سنجش آنتی بیوگرام است. 2- دقت عمل بیشتری نسبت به روش چاهک دارد و 3- رقت دیسک‏ها مشخص می­باشد و نیازی به رقت‏سازی ندارد. میانگین قطر هاله­های عدم رشد در جدول 4 آمده است. کنترل منفی بر روی باکتری­ها هیچ اثری ندارد.

 

جدول 4- میانگین قطر هاله­های عدم رشد و انحراف معیار (بر حسب میلی­متر) ، حاصل از تاثیر کنترل­های مثبت و منفی بر روی 6 باکتری مورد آزمایش

باکتری‏ها

Gentamycin

Sterptomycin

Clindamycin

Methicillin

DMSO

S. aureus

57/0±23

57/0±33/12

57/0±66/9

0± 6*

0± 6

B. cereus

57/0±33/25

57/0±67/15

0± 6

0± 6

0± 6

E. coli

57/0±66/19

0± 6

0± 6

0± 6

0± 6

K. pneumonia

57/0±33/19

57/0±33/14

0± 6

0± 6

0± 6

E. aerogenes

57/0±33/22

57/0±33/16

0± 6

0± 6

0± 6

P. aeruginosa

57/0±33/14

0± 6

0± 6

0± 6

0± 6

p-value**

00 /0

00 /0

1

1

1

*قطر 6 میلی­متر برابر قطر دیسک است.DMSO : دی­متیل­سولفوکساید.

**مقدار خطای محاسبه شده در سطح 01/0 اندازه­گیری شد. مقدار خطای محاسبه شده کوچکتر یا مساوی 01/0 معنی­دار است و بزرگتر از 01/0 معنی­دار نیست.

 

 

بحث و نتیجه­گیری

باتوجه به آن‏که امروزه بخش عظیمی از باکتری­ها نسبت به بسیاری از آنتی­بیوتیک­ها مقاوم شده­اند و این مقاومت دارویی یکی از مشکلات بزرگ در حوزه درمان است، نیاز روز افزونی برای دستیابی به ترکیبات طبیعی مناسبتر احساس می‏‏شود (15). از طرفی گلسنگ‏ها همانند بیشتر گیاهان، از دوران باستان به‏عنوان دارو­های طبیعی استفاده می‏‏شوند. به‏طور­کلی گلسنگ­ها و برخی ارگانیسم­های دریایی از منابع مهم ترکیبات بیولوژیکی فعال هستند. همچنین، بسیاری از متابولیت‏های گلسنگی مانند دی­ترپن­ها، تری­ترپن­ها، دی­بنزوفوران­ها، دی­بنزوپیرانون­ها، دپسیدها، دپسیدون‏ها، آنتراکوئینون­ها، گزانتون، اسنیک اسید و پلوینیک اسید دارای فعالیت‏های زیستی آنتی‏مایکوباکتریایی، آنتی­ویروسی، آنتی­اکسیدانی، مسکنی، سیتوتوکسیکی، آنتی­میکروبی، ضد­قارچی و به عنوان بازدارنده آنزیمی و فتوسیستمی عمل می‏‏کنند. وجود مشتقات فنلی در گلسنگ­ها نشان دهنده فعالیت آنتی­میکروبی آن‏ها است. این مواد باعث اسیدی شدن سلول باکتری، به ترتیب تخریب غشاء سیتوپلاسم، غیر‏فعال شدن آنزیم­ها و اختلال انتقال الکترون و فسفریلاسیون اکسیداتیومی­شوند (16). با توجه به نتایج به‏دست آمده از بررسی حاضر می‏‏توان نتیجه گرفت که عصاره متانولی مؤثرتر از عصاره استونی است. عصاره استونی بر روی باکتری‏های مورد بررسی تأثیر ندارد. بنابراین، متانول حلال بهتری برای استخراج متابولیت‏های گلسنگ است‏‏ که علت این امر می‏‏تواند مربوط به پیوند هیدروژنی بیشتر در ساختار الکل­ها نسبت به کتون­ها باشد.

از بین باکتری­های گرم مثبت مقاوم‏ترین باکتری­ها سالمونلا تیفی و پروتئوس میرابیلیس می­باشند. چنانچه عصاره متانولی گونه­های F. fulgens و  C. Cristatumتأثیری بر روی باکتری­های مذکورندردوتنها عصاره متانولی گونه P. semaforonense بر این باکتری­ها اثر دارد. همچنین، حساس‏ترین باکتری­ها به عصاره متانولی گلسنگ­ها در بین باکتری­های گرم منفی گونه­ی اشرشیا کلی و در بین باکتری­های گرم مثبت گونه استافیلوکوک ارئوس شناخته شده است. به طور کلی تأثیر گلسنگ‏ها بر روی باکتری­های گرم مثبت بیشتر از باکتری­های گرم منفی است که این می­تواند به علت اختلاف ساختار و مواد تشکیل دهنده­ی دیواره باکتری‏های گرم مثبت با گرم منفی باشد (17). دیواره سلولی باکتری­های گرم منفی بیشتر از لیپوپلی‏ساکارید‏ها تشکیل شده است که از تجمع ترکیبات در غشای سلولی باکتری ممانعت بعمل می­آورد. به همین علت باکتری­های گرم مثبت نسبت به باکتری­های گرم منفی حساسترند (18). نتایج این تحقیق تاثیر ضد باکتریایی
F. Fulgence را اثبات می‏‏کند. بنابراین، عصاره متانولی این گونه می‏‏تواند جایگزین خوبی برای آنتی‏بیوتیک‏های شیمیایی برای درمان بیماری­های حاصل از سویه­های باکتریایی که شکل مقاومتی آن‏ها تغییر کرده است باشد. این یافته­ها می­تواند زمینه تحقیقات بیشتری را در آینده برای شناسایی، تعیین مقدار و تخلیص ترکیبات مؤثره گلسنگ­ها در شرایط
InVivo فراهم نماید.

تشکر و سپاسگزاری

در پایان محققان بر خود لازم می­دانند که از مسئولان دانشکده کشاورزی و پیرادامپزشکی که در انجام این تحقیق همکاری نمودند، تشکر و قدردانی نمایند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


[1]. Lichen acids

[2]. Yamamato & Coworkerz

[3]. Milbank & Kershaw

[4]. Dimethyl sulfoxide

[5]. Blank paper discs

[6]. Broth microdilution

[7]. Clinical and Laboratory Standards Institute.

[8]. ANOVA

[9]. Post Hoc

[10]. Duncan

مراجع

References
(1) Temina M, Levitsky DO, Dembitsky VM. Chemical Constituents of the Epiphytic and Lithophilic Lichens of the Genus Collema. Rec. Nat. Prod 2010;4 (1): 79-86.
(2) Huneck S, Schreiber K, Steglich W. Flechteninhaltsstoffe-XCVIII. Struktur des Aspicilins. Tetrahedron 1973;29 (22): 3687-93.
(3) Kirmizigul S, Koz O, Anil H, Icli S. Isolation and structure elucidation of novel natural products from Turkish Lichen. Turk. J. Chem 2003; 27 (4) : 493-500.
(4) Celiktas OY, Hames Kocabas EE, Bedir E, Vardar Sukan F, Ozek T, Baser KHC. Antimicrobial activities of methanol extracts and essential oils of Rosmarinus officinalis, depending on location and seasonal variations. Food. Chem 2007; 100 (11) : 553-9.
(5) Molnara K, Farkasb E. Current results on biological activities of lichen secondary metabolites. Nat. Forsch. J 2010; 65 (6): 157-73.
(6) Volcu D, Brezeanu A. In vitro reactivity of usnea barbata mott.Rom. J. boil-Plant Boil 2008; 53 (2) :83-90.
(7)  Milbank JW, Kershaw KA. Nitrogen metabolism in lichen nitrogen fixation by internal cephalodia of pulmonaria. New Phytol 1970; 69: 595-97.
(8) Margalith G, Kela M, Leah B. A method for the culture of lichen thalli under controlled conditions. Archiv für Mikrobiologie 1972; 83 (3) : 189-92.
(9) Bonnier G. Recherches sur la synthese ds lichens annalesdes science naturelles. Botanique 1896: 1-3.
(10)            Martino E, Ramaiola I, Urbano M, Bracco F, Collin S. Microwave-Assisted Extraction of Coumarin and Related Compounds from Melilotus Officinalis (L) Pallas as an Alternative to Soxhlet and Ultrasound-Assisted Extraction. J. Chromatogr. A 2006; 1125 (25) : 147-51.
 
(11)            Barnes J. Pharmacognosy in the 21 st century. Pharm. J 2000;  264 (2) : 701-3.
(12)            Mahon CR, Manoselis G. Textbook of Diagostic Microbiology. 2nded. W. B Saunders Company; 2000.
(13)            Sandri IG, Zacaria J, Fracaro F, Delaare APL, Echeverrigaray S. Antimicrobial activity of the essential oils of Brazilian species of the genus Culina against foodborne pathogens and spoiling bacteria. Food. Chem. J 2007; 103 (9) : 823-8.
(14)            Androw JM. BSAC Standardized disc susceptibility testing method. J. Antimicrobial. Chem 2001; 7 (5) : 48-57.
(15)            Stewart RS, William CJ. Antibiotic resistance of bacteria in biofilm. Lancet 2001; 358: 135-8.
(16)            Elix JA. Biochemistry and secondary metabolites. In: Lichen Biology. Nash III T. H ed. Cambridge University Press; Cambridge: 1996.      
(17)            Kosanic M, Rankovic B. Screening of antimicrobial activity of some lichen species in vitro. Kragujevac J. Sci 2010; 32: 65-72.
(18)            Sanez MT, Garcia MD, Rowe JG. Antibicrobial activity and phytochemical studies of some lichens from south of spain. Fitoterapia 2006; 77: 156-62.
 
 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار