زیست شناسی میکروارگانیسم ها - مقالات آماده انتشار

کلونینگ و بیان ژن کد‏کننده آنزیم لاکاز از باکتری باسیلوس پومیلوس سویه GAZ23

پروین زمانی؛ محمد علی آموزگار؛ خسرو خواجه

دوره 3، شماره 9 ، خرداد 1393، ، صفحه 1-10

چکیده

مقدمه: لاکازها (بنزن دیول اکسیژن اکسیدو ردوکتاز EC 1. 10. 3. 2 ) یکی از اعضا ی خانواده مالتی کوپر اکسیدازها هستند که اکسیداسیون طیف گسترده ای از ترکیبات فنولی را با استفاده از اکسیژن مولکولی کاتالیز می‌کنند. ... بیشتر

جهش‏زا‏‏یی توسط UV و اسید نیترو برای افزایش تولید رنت در Rhizomucor miehei

ناصر تاجیک؛ مهرداد آذین؛ مسعود فلاحپور؛ رضوان پوراحمد

دوره 3، شماره 10 ، تیر 1393، ، صفحه 1-12

چکیده

مقدمه : در این تحقیق، تکنیک جهش و انتخاب، برای افزایش تولید رنت ‏(‏آنزیم دلمه کننده شیر) ‏در ریزوموکور میه هی استفاده شد. جهش و انتخاب، تکنیکی برای اصلاح سویه‏ها‏ی میکروبی است ‏که طی آن، با ... بیشتر مقدمه : در این تحقیق، تکنیک جهش و انتخاب، برای افزایش تولید رنت ‏(‏آنزیم دلمه کننده شیر) ‏در ریزوموکور میه هی استفاده شد. جهش و انتخاب، تکنیکی برای اصلاح سویه‏ها‏ی میکروبی است ‏که طی آن، با استفاده از عوامل جهش‏زا‏‏ در ارگانیسم مورد نظر جهش ایجاد شده، سپس، جهش یافته‏ها‏ی مطلوب با یک استراتژی مشخص انتخاب می‏‏‏شوند‏‏. مواد و روش‏‏ها: در ابتدا تعدادی جهش یافته با کاربرد دوزهای ‏بهینه از UV ‏(‏به عنوان جهش‏زا‏‏ی فیزیکی) ‏و اسید نیترو ‏(‏به عنوان جهش‏زا‏‏ی شیمیایی) ‏به شکل‏‏ تصادفی ایجاد شد. سپس، از میان جهش یافته‏ها‏ی به دست آمده، بهترین سویه‏ها‏ از نظر تولید، انتخاب شده و از نظر فعالیت دلمه کنندگی، فعالیت پروتئولیتیکی، سینتیک تولید آنزیم، نسبت ‏(‏نسبت فعالیت دلمه کنندگی به فعالیت پروتئولیتیکی)‏، بازدهی، بهره‏وری‏‏ و ضریب رشد ویژه، با سویه والد در 5 تکرار مقایسه شدند. نتایج: در این تحقیق فعالیت دلمه کنندگی رنت حاصل از سویه والد، SU.mL-1 1183 تعیین شد‏‏. همچنین، جهش یافته‏ها‏یی با نام‏ها‏ی انتخابی U-1113 و ‏ N-0227 ایجاد شد که به ترتیب قادر به تولید 1771 و SU.mL-1 1864 رنت بودند. نسبت ‏ در مورد رنت سویه والد ‏4950 و در مورد جهش یافته‏ها‏ی U-1113 و ‏ N-0227 به ترتیب 8114 و SU.PU-1 ‏8193 به دست آمد. بحث و نتیجه‏گیری: فعالیت آنزیم در جهش یافته‏ها‏ی U-1113 و ‏ N-0227 نسبت به سویه والد، به ترتیب 7/49 و 6/57 درصد افزایش داشت ‏(‏05/0 P value < ). همچنین، میزان بهره‏وری‏‏، بازدهی و نسبت ‏ ، به طور معنی‏داری نسبت به سویه والد بهبود یافت ‏(‏05/ 0 P value < )؛ ‏که نشان می‏‏‏دهد جهش‏زا‏‏های مورد استفاده بر کیفیت و کمیت رنت سویه یاد شده‏‏ موثر بوده است.

بررسی و خالص‏سازی نسبی آنزیم (های) مؤثر در احیای تلوریت از باکتری نمک دوست Salinicoccus iranensis

ثنا علوی؛ محمدعلی آموزگار؛ خسرو خواجه

دوره 3، شماره 11 ، آبان 1393، ، صفحه 1-20

چکیده

مقدمه: امروزه‏ استفاده‏ بیش‏ از حد از تلوریت، محیط را متحمل اثرات سمی ناشی از این اکسی‏آنیون کرده است. از این رو تیمار زیستی مناطق آلوده، به عنوان روشی ارزان و سازگار با محیط زیست، مطرح است. اگرچه ... بیشتر مقدمه: امروزه‏ استفاده‏ بیش‏ از حد از تلوریت، محیط را متحمل اثرات سمی ناشی از این اکسی‏آنیون کرده است. از این رو تیمار زیستی مناطق آلوده، به عنوان روشی ارزان و سازگار با محیط زیست، مطرح است. اگرچه اثرات سمی تلوریت برای بیشتر میکروارگانیسم‏ها گزارش شده ولی گونه‏های مختلفی از باکتری‏ها، از جمله باکتری نمک دوست مورد استفاده در این پروژه می‏تواند بر سمیت آن با احیای این اکسی‏آنیون‏ به شکل عنصریش غلبه کند. هدف این مطالعه، شناسایی مسیر آنزیمی به سم‏زدایی تلوریت بود‏‏. مواد و روش‏‏ها: در ابتدا به منظور بالا بردن فعالیت آنزیمی و از دست ندادن آن طی فرآیند‏ خالص‏سازی، بهینه‏سازی آزمون مناسب برای بررسی فعالیت آنزیمی و شرایط تولید آن انجام شد. بهینه‏سازی با "روش یک عامل‏ در هر زمان" انجام شد. عامل‏های مختلفی از جمله: زمان، درصدهای مختلف مایه‏تلقیح، اسیدیته‏، غلظت‏های مختلف تلوریت و نمک‏های مختلف بهینه شد. به‏منظور اطمینان در طی پژوهش میزان حذف تلوریت نیز بررسی شد. خالص‏سازی آنزیم مورد نظر با روش‏های مختلف مانند، رسوب با آمونیوم سولفات[i] و کروماتوگرافی ستونی میان‏کنش هیدروفوب[ii] با غلظت 4/1 مولار اشباع آمونیوم سولفات انجام شد. خلوص آنزیم در طی هر مرحله با SDS-PAGE بررسی شد. نتایج: شرایط بهینه‏ به‏دست آمده نشان داد که در زمان 30 ساعت، 3 درصد مایه‏تلقیح، اسیدیته‏ 5/7، بدون حضور تلوریت و در 5 درصد نمک NaCl، بالاترین میزان فعالیت آنزیم و حذف تلوریت مشاهده می‏شود. خالص‏سازی آنزیم به میزان زیادی پروتئین‏های غیرمرتبط را کاهش داد و تغلیظ یکی از باندها که زیرواحدی از آنزیم مورد هدف بود، را باعث شد. در بخش پروتئینی به طور نسبی خالص‏شده، نشان داده شد که علاوه بر فعالیت تلوریت ردوکتازی، فعالیت سلنیت و نیترات ردوکتازی نیز در این بخش وجود دارد. بحث و نتیجه‏گیری: این پژوهش، در مسیر شناسایی بیشتر فیزیولوژی میکروارگانیسم‏های‏ هالوفیل و بررسی آنزیم دخیل در احیای تلوریت گام برداشته و آنزیم مسوول را در باکتری مربوطه بهینه‏ و تا حدی خالص‏سازی کرده است.

بررسی جذب زیستی یون‏های مس توسط کیتوزان قارچی: جایگزینی برای کیتوزان میگویی

ساناز بهنام؛ کیخسرو کریمی؛ اکرم زمانی؛ ارجمند مهربانی زین آباد

دوره 3، شماره 12 ، بهمن 1393، ، صفحه 1-14

چکیده

مقدمه: یکی از کاربردهای اصلی کیتوزان در حذف فلزات سنگین از پساب‏هاست. در صنعت، کیتوزان از دی استیله شدن کیتین موجود در ضایعات سخت پوستان تولید می‏شود. منبع دیگر کیتوزان دیواره سلولی قارچ‏های ... بیشتر مقدمه: یکی از کاربردهای اصلی کیتوزان در حذف فلزات سنگین از پساب‏هاست. در صنعت، کیتوزان از دی استیله شدن کیتین موجود در ضایعات سخت پوستان تولید می‏شود. منبع دیگر کیتوزان دیواره سلولی قارچ‏های زیگومایست است که مزیت‏های بیشتری نسبت به ضایعات سخت پوستان دارد. مواد و روش ‏‏ ها: کیتوزان قارچی استخراج و خالص شده از زیست توده موکور ایندیکوس و کیتوزان میگویی برای حذف یون‏های مس از محلول آبی استفاده و مقایسه شدند. تأثیر اسیدیته (3 تا 5/5)، غلظت یون مس ( 5 تا 52 میلی‌گرم بر لیتر)، مقدار کیتوزان (200 تا 3000 میلی‌گرم بر لیتر)، زمان جذب، دما و حضور سایر یون‏های فلزی بر جذب زیستی بررسی شد . نتایج: بیشینه ظرفیت‏های جذب برای کیتوزان‏های قارچی و میگویی به ترتیب 5/58 و 7/60 میلی‌گرم بر گرم به دست آمد. سرعت جذب مس توسط کیتوزان قارچی از کیتوزان میگویی به میزان درخور توجهی بالاتر بود. از میان مدل‏های شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، نفوذ درون ذره‏ای و الوویچ، مدل شبه مرتبه دوم هو بهترین مدل برای تطبیق بر داده‌های سینتیکی است. برای هر دو نوع کیتوزان، ظرفیت جذب با افزایش اسیدیته محلول افزایش یافت. دما و حضور سایر یون‏هاف تأثیر در خور توجهی بر ظرفیت جذب مس نداشت. داده‏های هم ‏دما نیز به خوبی با مدل‏های لانگمایر، فرندلیچ و ردلیچ-پترسون توصیف شد . بحث و نتیجه ‏ گیری: هر دو کیتوزان قارچی و میگویی می‏توانند به طور موثری برای حذف یون‏های مس از محلول‏های آبی به کار گرفته شوند. فرآیند جذب برای کیتوزان قارچی سریع بوده، در حالی‏که این فرآیند برای کیتوزان میگویی کندتر است. بنابراین، از نقطه نظر سینتیکی کیتوزان قارچی نسبت به میگویی ارجح است .

کنترل‏ زیستی‏ علف‏ هرز‏ پیچک‏ صحرایی Convolvulus arvensis با‏ استفاده‏ از پروتئین‏ نوترکیب‏ Nep1‏ حاصل‏ از Fusarium oxysporum‏

جواد حامدی؛ حمید مقیمی؛ الهام رضازاده؛ علی محمد لطیفی؛ ضرغام سپهری زاده

دوره 4، شماره 13 ، خرداد 1394، ، صفحه 1-10

چکیده

مقدمه:‏ پروتئین‏ Nep1‏ یک‏ علف‏کش‏ زیستی‏ است‏ که‏ به‏ طور‏ مؤثر‏‏‏‏ی‏ باعث‏ از‏ بین‏ رفتن‏ تعداد‏ زیادی‏ از‏ گیاهان‏ دولپه‏‏ای‏ و‏ از‏ جمله‏ طیف‏ وسیعی‏ ... بیشتر مقدمه:‏ پروتئین‏ Nep1‏ یک‏ علف‏کش‏ زیستی‏ است‏ که‏ به‏ طور‏ مؤثر‏‏‏‏ی‏ باعث‏ از‏ بین‏ رفتن‏ تعداد‏ زیادی‏ از‏ گیاهان‏ دولپه‏‏ای‏ و‏ از‏ جمله‏ طیف‏ وسیعی‏ از‏ علف‏های‏ هرز‏ می‏‏شود. این‏ پروتئین‏ برای‏ نخستین‏ بار‏ در‏ سال‏ 1995‏ از‏ مایع‏ تخمیر‏ قارچ‏ Fusarium oxysporum‏‏ خالص ‏سازی‏ ‏‏شد‏‏. مواد‏ و‏ روش‏‏ ها:‏ در‏ این‏ پژوهش،‏ ژن‏ nep1‏ از‏‏ F. oxysporum‏ جداسازی‏ و پس ‏‏از‏ حذف‏ سیگنال‏ نشانه‏ از‏ ابتدای‏ ژن، ساختار‏ نهایی‏ در‏ حامل‏ pET16b‏ کلون‏ و‏ به‏ باکتری (DE3) BL21 E. coli‏ انتقال‏ داده‏ شد. پروتئین‏ نوترکیب‏ پس‏ از‏ تولید‏ در‏ باکتری، خالص‏سازی‏ ‏‏و‏ رقت‏های‏ ‏‏مناسب‏ از‏ آن‏ برای‏ سنجش‏ زیستی‏ روی‏ گیاه‏ هرز‏ تهیه‏ شد. نتایج:‏ دو‏ میلی ‏‏‏‏لیتر‏ از‏ پروتئین‏ نوترکیب‏ تولید‏ شده‏ با‏ غلظت‏ 60 میکروگرم‏ در‏ میلی‏‏‏‏ لیتر‏ به‏ گیاه‏ بالغ‏ پیچک‏ صحرایی‏ اسپری‏ شد. نتایج‏ به‏ دست‏ آمده‏ نشان‏ داد‏ که‏ برگ‌های‏ گیاه پس ‏‏از‏ حدود‏ 2‏ روز‏ شروع‏ به‏ زرد‏ شدن‏ و‏ نکروز‏ وسیع‏ کردند. نکروز‏ کامل‏ و‏ مرگ‏ گیاه‏ هرز،‏ 5‏ روز‏ پس‏ از‏ اسپری‏ مشاهده‏ شد. از‏ اسپری‏ بافر‏ بدون‏ پروتئین‏ نوترکیب‏ و‏ همچنین،‏ پروتئین‏ Nep1‏ نوترکیب‏ تقلیب‏ شده‏ از‏ طریق‏ 15‏ دقیقه‏ تیمار‏ حرارتی‏ در‏ 100‏ درجه‏ سانتی‏گراد‏ به‏ عنوان‏ شاهد‏ استفاده‏ شد‏ که پس ‏‏از‏ گذشت‏ 5‏ روز‏ هیچگونه‏ علامتی‏ روی‏ برگ‏های‏ ‏‏گلدان‏های‏ ‏‏شاهد،‏ مشاهده‏ نشد. بحث‏ و‏ نتیجه‏ گیری:‏ نتایج‏ به‏ دست‏ آمده‏ در‏ این‏ پژوهش‏ نشان‏ داد‏ که‏ می‏‏توان‏ از‏ پروتئین‏ نوترکیب‏ Nep1‏ به‏ عنوان‏ یک‏ عامل‏ زیستی‏ توانمند‏ در‏ کنترل‏ گیاه‏ هرز‏ C. arvensis‏ استفاده‏ کرد.

استفاده از نشاسته تصفیه نشده برای تولید بوتانول توسط باکتری کلستریدیوم استوبوتیلیکوم

مریم خیراندیش؛ محمدعلی اسداللهی؛ اعظم جیحانی پور؛ کیخسرو کریمی؛ حمید ریسمانی یزدی

دوره 4، شماره 14 ، شهریور 1394، ، صفحه 1-8

چکیده

مقدمه: مشکلات ناشی از پدیده گلخانه‌ای و آلودگی محیط زیست، افزایش تقاضای جهانی انرژی و کاهش منابع سوخت‌های فسیلی، پژوهش‏های زیادی در زمینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر از جمله سوخت‌های زیستی را در سال‌های ... بیشتر مقدمه: مشکلات ناشی از پدیده گلخانه‌ای و آلودگی محیط زیست، افزایش تقاضای جهانی انرژی و کاهش منابع سوخت‌های فسیلی، پژوهش‏های زیادی در زمینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر از جمله سوخت‌های زیستی را در سال‌های اخیر به دنبال داشته ‌است. به تازگی از میان سوخت‌های زیستی، بوتانول به عنوان یک سوخت مایع جایگزین بنزین و گازوئیل معرفی شده است. باکتری‌‌های بی‌‌هوازی مانند کلستریدیوم استوبوتیلیکوم توانایی تولید استن، اتانول و بوتانول را از منابع قندی مختلف دارند. این باکتری به علت دارا بودن آنزیم آلفا- آمیلاز قادر به هیدرولیز نشاسته و استفاده مستقیم از آن به عنوان سوبسترا است‏‏. ‏‏‏ مواد و روش‏‏ها: در این پژوهش از سوبستراهای گلوکز، نشاسته تصفیه شده و نشاسته تصفیه نشده در غلظت‌های متفاوت برای تولید بوتانول توسط باکتری کلستریدیوم استوبوتیلیکوم1492 PTCC به روش بی هوازی استفاده شد. ‏‏‏ نتایج: برای هر سه منبع کربنی استفاده شده، غلظت بهینه سوبسترا 60 گرم بر لیتر به دست آمد. نتایج نشان داد که این باکتری توانایی تولید بوتانول با استفاده از هر سه منبع کربن بدون هیچ‏گونه پیش تیماری را دارد. غلظت بوتانول تولیدی با استفاده از نشاسته تصفیه نشده، نشاسته تصفیه شده و گلوکز به ترتیب برابر با 45/6، 81/5 و 64/4 گرم بر لیتر بود که نشان داد نشاسته تصفیه نشده به خوبی توانایی تولید بوتانول را دارد. ‏‏‏ بحث و نتیجه ‏گیری: نتایج نشان داد که امکان استفاده از نشاسته بدون هیدرولیز به عنوان منبع کربن برای تولید بوتانول وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که نشاسته تصفیه نشده بوتانول بیشتری نسبت به نشاسته تصفیه شده تولید می‌کند. ‏‏‏

بررسی تأثیر استراتژی‏ های خوراک‏ دهی ‏‏روغن زیتون بر تولید لیپاز یارروویا لیپولیتیکا

فرشاد درویشی؛ برومند حسینی

دوره 4، شماره 15 ، آذر 1394، ، صفحه 1-8

چکیده

مقدمه: آنزیم لیپاز مخمر lipolytica Yarrowia درصنایع شوینده‏ها‏‏، آرایشی و بهداشتی، داروسازی و غذایی به‏کار می‌رود. تولید این آنزیم به ترکیب محیط‌ کشت به ویژه منبع کربن بستگی دارد. هدف پژوهش حاضر‏‏، ... بیشتر

بهینه‏ سازی تولید زایلاناز توسط موکور ایندیکوس، موکور هیمالیس و رایزوپوس ارایزه با استفاده از تخمیر حالت جامد

ساناز بهنام؛ کیخسرو کریمی؛ مرتضی خان احمدی؛ زهرا سلیمیان

دوره 4، شماره 16 ، اسفند 1394، ، صفحه 1-10

چکیده

مقدمه: زایلان یکی از مهم‏‏ترین پلیمرهای همی‌سلولزی موجود در برخی از مواد لیگنوسلولزی است که با کمک آنزیم‌های زایلانولیتیک هیدرولیز می‌شود. یکی از مهم‏ترین روش‌ها برای تولید آنزیم‌ها تخمیر حالت ... بیشتر مقدمه: زایلان یکی از مهم‏‏ترین پلیمرهای همی‌سلولزی موجود در برخی از مواد لیگنوسلولزی است که با کمک آنزیم‌های زایلانولیتیک هیدرولیز می‌شود. یکی از مهم‏ترین روش‌ها برای تولید آنزیم‌ها تخمیر حالت جامد است. توانایی سه گونه قارچی موکور ایندیکوس، موکور هیمالیس، و رایزوپوس ارایزه برای تولید زایلاناز بر روی سبوس گندم با کمک تخمیر حالت جامد بررسی شد. مواد و روش‏‏ها: اثر دمای محیط کشت، میزان رطوبت آن و زمان کشت بر تولید آنزیم بررسی شد. آزمایش‌ها با استفاده از طراحی ترکیب مرکزی ارتوگونال بر روی سه متغیر با استفاده از روش سطح پاسخ طراحی شد. تحلیل واریانس به کار گرفته شد و تولید آنزیم با استفاده از یک معادله ریاضی به عنوان تابعی از سه متغیر بیان شد. شرایط بهینه عملیاتی برای تولید آنزیم به دست آورده شد. نتایج: برای تولید زایلاناز با م. ایندیکوس، م. هیمالیس، و ر. اورایزه، مقدار بهینه دما به ترتیب 40، 4/43 و 4/43 درجه سانتی‌گراد به دست آمد. بهینه رطوبت به ترتیب 8/49، 2/54 و 8/71 درصد و مقدار بهینه زمان کشت 3/51، 2/53 و 5/53 ساعت بود. بالا‏ترین فعالیت آنزیمی توسط سه گونه قارچی یاد شده به ترتیب 1/43، 8/43 و 9/25 واحد به ازای هر گرم سوبسترا به دست آمد. بحث و نتیجه‏ گیری: همه گونه‌های قارچی قادر به تولید زایلاناز بودند. بیش‏ترین میزان تولیدی زایلاناز توسط م. ایندیکوس و م. هیمالیس در شرایط بهینه مشابهی انجام شد، در حالی‌که ر. اورایزه حتی در بهترین شرایط میزان کمابیش کمتری زایلاناز تولید کرد.

تعیین و مدل‏ سازی شرایط بهینه کاتالیتیکی آنزیم بتاگلوکاناز باسیلوس سابتیلیس B5d

شعله ده پهلوان؛ جلیل خارا؛ مریم موسیوند؛ مریم هاشمی

دوره 5، شماره 17 ، خرداد 1395، ، صفحه 1-14

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2016.20364

چکیده

مقدمه: اندو-بتا-1و4 گلوکاناز میکروبی از جمله آنزیم‌های کلیدی در تجزیه گلوکان است. در میان باکتری‌ها، گونه‏های مربوط به جنس باسیلوس یکی از منابع اصلی تولید کننده گلوکانازهای صنعتی هستند. هدف پژوهش حاضر، ... بیشتر مقدمه: اندو-بتا-1و4 گلوکاناز میکروبی از جمله آنزیم‌های کلیدی در تجزیه گلوکان است. در میان باکتری‌ها، گونه‏های مربوط به جنس باسیلوس یکی از منابع اصلی تولید کننده گلوکانازهای صنعتی هستند. هدف پژوهش حاضر، با توجه به تأثیر متقابل شاخص‏های محیطی بر خواص کاتالیتیکی آنزیم‏ها، بررسی توانایی تولید آنزیم بتاگلوکوناز توسط سویه بومی باسیلوس سابتیلیس B5d ‏جدا شده از فیلوسفر باغات سیب و ‏تعیین شرایط بهینه کاتالیتیکی آن است‏. ‏‏ مواد و روش‏‏ ها: در بررسی حاضر، پتانسیل تولید آنزیم بتاگلوکاناز از جدایه باسیلوس B5d به روش کیفی تایید شد. جدایه یاد شده‏ با روش‏های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شد‏. تعیین شرایط بهینه فعالیت آنزیم بتاگلوکوناز تولیدی توسط باسیلوس سابتیلیس B5d به روش سطح پاسخ و با استفاده از طرح مرکب مرکزی انجام شد. متغیرهای مورد بررسی شامل دما ‏(‏20 تا80 درجه سانتی‏گراد‏‏) ‏٬ اسیدیته ‏(‏5/3 تا 8) و غلظت سوبسترا ‏(‏1/0 تا 1 درصد) بودند. ‏‏ نتایج: مطالعات بیوشیمیایی و مولکولی مبتنی بر ژن 16 S rDNA نشان داد که جدایه یاد شده‏ به گونه باسیلوس سابتیلیس متعلق است. بر اساس نتایج به دست آمده از طرح مرکب مرکزی، مدل درجه دوم مناسب‏ترین ‏مدل برای پیش‏بینی ‏فعالیت آنزیم بتاگلوکاناز در دامنه دمایی، اسیدیته ‏و غلظت سوبسترای مورد بررسی تعیین شد. همچنین،‏ نتایج بهینه‌سازی فعالیت آنزیم نشان داد که بتاگلوکوناز تولید شده توسط سویه B5d اپتیمم فعالیت کاتالیتیکی را در دامنه ‏اسیدیته ‏5/5 تا 7و دمای 50 تا ‏65 درجه سانتی‏گراد‏‏ و غلظت بالای سوبسترا داراست. اگرچه در دماهای 80 و 20 درجه سانتی‏گراد‏ و همچنین،‏ غلظت‌های کم سوبسترا فعالیت آنزیم کاهش می‏یابد. نتایج ‏تعیین صحت مدل‌ حاصل از بهینه‏سازی به روش سطح پاسخ مطابقت خوبی را بین اعداد پیش‏بینی ‏شده توسط مدل و داده‏های واقعی نشان داد. ‏ بحث و نتیجه‏ گیری: با توجه به ویژگی‏های بهینه کاتالیتیکی، آنزیم بتاگلوکاناز تولید شده توسط باسیلوس سابتیلیس B5d قابلیت کاربرد در صنایع خوراک دام و طیور را داراست‏. ‏‏

تراریختی ریسه‌های قارچ چربی‌ساز alpina Mortierella با استفاده از سیستم تراریختی AMT (Agrobacterium Mediated Transformation)

آیدا جوانمرد؛ فروغ سنجریان؛ زهره حمیدی

دوره 5، شماره 18 ، شهریور 1395، ، صفحه 1-10

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2016.20379

چکیده

مقدمه: قارچ رشته‌ای Mortierella alpina منبع غنی از اسیدهای چرب غیراشباع به‌خصوص آراشیدونیک اسید است. این ماده پیش‌ساز تولید تعدادی از ایکوزانوئید‌هاست که در رئولوژی خون، فعال‌سازی پلاکت‌ها و عملکرد لوکوسیت‌ها ... بیشتر مقدمه: قارچ رشته‌ای Mortierella alpina منبع غنی از اسیدهای چرب غیراشباع به‌خصوص آراشیدونیک اسید است. این ماده پیش‌ساز تولید تعدادی از ایکوزانوئید‌هاست که در رئولوژی خون، فعال‌سازی پلاکت‌ها و عملکرد لوکوسیت‌ها و ویژگی‌های عملکردی غشای سلولی نقش دارد. ‏‏ مواد و روش‏‏ ها: در این مطالعه انتقال ژن بتا گلوکورونیداز به قارچ M. alpina CBS754/68 با استفاده از باکتری‌های Agrobacterium rhizogenes و Agrobacterium tumefaciens بررسی شد. باکتری‌های حاوی ناقلpBI121 برای تراریختی ریسه‌های قارچ استفاده شد. ریسه‌های سه روزه با سه تیمار یک، دو و سه ساعت در معرض قرارگیری سلول‌های باکتری در حضور استوسیرینگون به‌عنوان بافت هدف استفاده شد. پایداری میتوزی تراژن تا نسل سوم (T2) در قارچ‌های تراریخت با استفاده از رنگ‌آمیزی هیستوشیمیایی GUS و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز بررسی شد. ‏‏ نتایج: نتایج نشان داد بیشترین درصد تراریختی مربوط به باکتری A. tumefaciens و بیشترین پایداری میتوزی در تراریخت‌های حاصل از کاربرد A. rhizogenes است. ‏ بحث و نتیجه‏ گیری: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که برای حصول نتیجه با بازده تراریختی بیشتر و پایدارتر استفاده از گونه مناسب Agrobacterium فاکتوری اساسی است. نوع گونه و سویه قارچ و شرایط آزمایش در انتقال ژن به این روش بسیار مؤثر است. این اولین گزارش برای تراریختی قارچ اتوتروف M. alpina با استفاده از Agrobacterium است. ‏‏

توالی نوکلئوتیدی و آنالیز فیلوژنتیکی ژن گلیکوپروتئینی ویروس سپتی سمی هموراژیک ویروسی (VHS) جداشده از ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان استان چهار محال و بختیاری

حسین مومنی؛ فیروز فدایی فرد؛ حسن ممتاز؛ منوچهر مومنی

دوره 5، شماره 19 ، آذر 1395، ، صفحه 1-10

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2016.21006

چکیده

مقدمه: سپتی سمی هموراژیک ویروسی به‌عنوان جدی‌ترین بیماری ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان درصنعت آبزی‌پروری شناخته شده است. در مطالعۀ حاضر ژن گلیکوپروتئینی ویروس سپتی سمی هموراژیک ویروسی (VHS) شناسایی شد، ... بیشتر مقدمه: سپتی سمی هموراژیک ویروسی به‌عنوان جدی‌ترین بیماری ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان درصنعت آبزی‌پروری شناخته شده است. در مطالعۀ حاضر ژن گلیکوپروتئینی ویروس سپتی سمی هموراژیک ویروسی (VHS) شناسایی شد، و تعیین توالی و آنالیز فیلوژنتیکی برخی ویروس‌های جداشده از ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان کشور انجام شد‏. ‏‏ مواد و روش ‏‏ها: نمونه‌های مشکوک به بیماری VHS که از مزارع پرورش قزل‌آلای رنگین‌کمان استان چهارمحال و بختیاری جمع‌آوری شده بود با استفاده از آزمون (RT- PCR) Reverse transcriptase PCR سنجش شد. در این میان هشت نمونه به‌عنوان سویۀ مثبت شناسایی شد. در این تست، ژن گلیکوپروتئینی (G) ویروس ردیابی گردید و جهت تعیین ردیف نوکلئوتیدی تعیین توالی شد. نتایج حاصل از مقایسۀ ردیف نوکلئوتیدی تعیین‌شده در این مطالعه با توالی شناخته‌شدۀ ژن گلیکوپرتئینی سایر ویروس‌ها مطالعۀ فیلوژنتیکی شد. ‏‏ نتایج: نتایج حاصل از مطالعۀ حاضر نشان داد که بین صفر تا 4/7 درصد تنوع ژنتیکی در ژن گلیکوپروتئینی وجود دارد و در این میان بیشترین قرابت با ردیف نوکلئوتیدی ژن گلیکوپروتئینی درآلمان (توالی EU708818) با 100درصد تشابه و کمترین قرابت مربوط به جدایه‌های این ویروس در ژاپن (توالی AB672616) و ترکیه (توالیJF415091) هر کدام با 60/92 درصد قرابت مشاهده شد. ‏ بحث و نتیجه ‏گیری: با توجه به قرابت ژنتیکی ویروس‌های VHS جداشده از ایران با سویه‌های اروپائی به‌ویژه آلمان و فرانسه احتمال وجود ارتباط بین شیوع بیماری VHS ایران و تخم‌های چشم‌زدۀ وارداتی از کشورهای ذکرشده وجود دارد‏. ‏‏

اثر منابع کربنی و نیتروژنی بر روی پروفایل اسیدهای چرب قارچ مورتیرلا وینشیا

مینا محمدی نصر؛ ایرج نحوی؛ مهرناز کیهانفر؛ مریم میرباقری

دوره 5، شماره 20 ، بهمن 1395، ، صفحه 1-8

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.21141

چکیده

مقدمه: لیپید میکروبی به علت خواص درمانی اسیدهای چرب، توجه پژوهشگران را به طور گسترده‌ای جلب کرده است. هدف این مطالعه تولید و بهینه‌سازی لیپیدها و اسیدهای چرب توسط قارچ مورتیرلا وینشیا، با استفاده از ... بیشتر مقدمه: لیپید میکروبی به علت خواص درمانی اسیدهای چرب، توجه پژوهشگران را به طور گسترده‌ای جلب کرده است. هدف این مطالعه تولید و بهینه‌سازی لیپیدها و اسیدهای چرب توسط قارچ مورتیرلا وینشیا، با استفاده از محیط‌های کشت مختلف بود تا اسیدهای چرب با ارزش برای استفاده در صنایع غذایی و دارویی به دست آید. مواد و روش‏‏ها: قارچ مورتیرلا وینشیا روی محیط کشت پوتیتو دکستروز آگار کشت داده شد. سپس اسپورها به محیط تولید تلقیح داده شدند. بعد از 72 ساعت، لیپیدها استخراج و توسط کروماتوگرافی گازی آنالیز شدند. برای بهینه‌سازی تولید لیپید و اسیدهای چرب مهم در محیط کشت، منابع کربنی و نیتروژنی مختلفی به ترتیب جایگزین گلوکز و عصاره مخمر شد. نتایج: اثر چندین منبع کربن و نیتروژن بر روی بیومس، تولید لیپید و اسیدهای چرب بررسی شد. بیشترین میزان تولید لیپید در محیط کشت حاوی لاکتوز و عصاره مخمر یافت شد (66/26درصد). لینولئیک اسید تنها در حضور لاکتوز و عصاره مخمر (یا پپتون) تولید شد (7/25درصد). با این حال، مورتیرلا وینشیا بیشترین سطح لینولئیک اسید (76/52درصد) را در محیط کشت حاوی پپتون تولید کرد. لینولنیک اسید تنها در حضور لاکتوز و تریپتون به دست آمد. بحث و نتیجه‏گیری: در این مطالعه، لاکتوز به عنوان منبع کربن بیشترین تأثیر را بر تولید لیپید داشت. علاوه بر این، لینولئیک اسید در حضور لاکتوز تولید شد، بنابراین لاکتوز به عنوان بهترین منبع کربن انتخاب شد. پپتون و تریپتون به عنوان منبع نیتروژن به ترتیب برای تولید لینولئیک و لینولنیک اسید توسط مورتیرلا وینشیا انتخاب شدند. تمام این یافته‌ها نشان می دهد که سویه مورتیرلا یک کاندید بالقوه برای افزایش محتوای لینولئیک اسید و لینولنیک اسید است. همچنین، این شرایط ساده محیط کشت می‌تواند برای تولید لینولئیک اسید و لینولنیک اسید در مقیاس بالاتر، برای اهداف صنعتی استفاده شود.

کنترل زیستی قارچ‌های پیتیوم اولتیموم و فوزاریوم سولانی توسط سویه‌های بومی باسیلوس سوبتیلیس

آفاق محمدی؛ عباس اخوان سپهی؛ رضا حسینی دوست

دوره 6، شماره 21 ، فروردین 1396، ، صفحه 1-14

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.21307

چکیده

مقدمه: سویه‌های باسیلوس‌سوبتیلیس به‌جهت داشتن قابلیت کنترل بیماری‌های گیاهی ازطریق تولید متابولیت‌های ثانویه به‌ویژه لیپوپپتیدهای گروه ایتورین، مهم‌اند. هدف از این پژوهش، بررسی فعالیت ضدقارچی ... بیشتر مقدمه: سویه‌های باسیلوس‌سوبتیلیس به‌جهت داشتن قابلیت کنترل بیماری‌های گیاهی ازطریق تولید متابولیت‌های ثانویه به‌ویژه لیپوپپتیدهای گروه ایتورین، مهم‌اند. هدف از این پژوهش، بررسی فعالیت ضدقارچی سویه‌های بومی باسیلوس‌سوبتیلیس علیه قارچ‌های بیماری‌زای گیاهی پیتیوم‌اولتیموم و فوزاریوم‌سولانی است.‏‏ مواد و روش‏‏ها: سویه‌های باسیلوس‌سوبتیلیس از 7 نمونه خاک پارک‌های جنگلی تهران جداسازی و فعالیت ضدقارچی این سویه‌ها طی روش چاهک‌گذاری بررسی شد. بهترین سویه‌های باکتریایی با روش 16SrDNA شناسایی شدند. محیط نوترینت براث ازنظر منابع کربن و نیتروژن، pH و دمای مناسب رشد جهت تولید بیشترین متابولیت ضدقارچی توسط سویه‌های بومی منتخب بهینه شد. سپس این متابولیت‌ها از کشت 4روزۀ سویه‌های ذکرشده، تخلیص و وجود آنتی‌بیوتیک ایتورین A با استفاده از روش کروماتوگرافی تأیید شد. نتایج: از مجموع 91 سویۀ باکتریایی جداشده از نمونه‌های خاک، 23 سویه مطابق خصوصیات مرفولوژیک و بیوشیمیایی به‌عنوان باسیلوس‌سوبتیلیس تعیین هویت شدند. در آزمایش‌های بعدی، 2 سویۀ 48 و 83 به‌ترتیب علیه قارچ‌های پیتیوم‌اولتیموم و فوزاریوم‌سولانی بیشترین فعالیت را نشان دادندکه نتایج حاصل از تطبیق توالی سویه‌های منتخب، 100درصد شباهت را به گونۀ باسیلوس‌سوبتیلیس تأیید کرد. سپس سویه‌های منتخب در محیط نوترینت براث با منبع کربن گلوکز، منبع نیتروژن عصارۀ مخمر، pH خنثی و دمای گرماگذاری 30 درجه سانتیگراد، بیشترین فعالیت ضدقارچی را از خود بروز دادند. نتایج HPLC نیز ازطریق مطابقت زمان ظهور پیک ایتورین A استاندارد در سویه‌های بومی نشان داد که هر 2 سویه توانستند در محدودۀ زمانی مشابه با سویۀ استاندارد، ایتورین A را تولید کنند.‏ بحث و نتیجه‏گیری: سویه‌های بومی ایران نیز توانایی تولید متابولیت‌های ضدقارچی را دارند. از این جهت این سویه‌ها می‌توانند کاندیدای مناسبی جهت کنترل زیستی قارچ‌های بیماری‌زای گیاهی و جایگزینی برای قارچ‌کش‌های شیمیایی باشند.

مقایسه تولید سلولاز در سلول‌های جهش‌یافتۀ Trichoderma parceramosume PTCC5140

هدی نوری؛ طاهره سجادی؛ مهرداد آذین

دوره 6، شماره 22 ، تیر 1396، ، صفحه 1-13

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.21562

چکیده

مقدمه: سلولز فراوانترین پلیمر زیستی در طبیعت است. کمپلکس آنزیمی سلولاز از سه آنزیم اندوگلوکاناز، سلوبیوهیدرولاز و β-گلوکوزیداز تشکیل شده است. گلوکز آزادشده از هیدرولیز آنزیمی سلولز به‌عنوان یک ... بیشتر مقدمه: سلولز فراوانترین پلیمر زیستی در طبیعت است. کمپلکس آنزیمی سلولاز از سه آنزیم اندوگلوکاناز، سلوبیوهیدرولاز و β-گلوکوزیداز تشکیل شده است. گلوکز آزادشده از هیدرولیز آنزیمی سلولز به‌عنوان یک سوبسترای مناسب در زیست‌فناوری استفاده میشود. ‏‏ مواد و روش‏‏ها: در این پژوهش ۷ گونۀ مختلف از جنسTrichodermaاز مرکز کلکسیون میکروارگانیسمهای صنعتی ایران دریافت و فعالیت سلولازی در آنها بررسی شد. کربوکسی‌متیل سلولز، آویسل و سلوبیوز به‌ترتیب به‌عنوان سوبسترای سنجش فعالیت آنزیمهای اندوگلوکاناز، اگزوگلوکاناز و سلوبیاز استفاده شد و همچنین زیست‌تودۀ خشک سلولی و روند تولید آنزیم بررسی شد. درنهایت جهش‌زایی با اسید نیترو ۲/۰ مولار انجام شد. نتایج: براساس سنجش فعالیت آنزیمی از بین ۷ گونۀ مختلف تریکودرما، PTCC5140 Trichoderma parceramosume به‌عنوان بهترین سویه با بالاترین فعالیت سلولولیتیک انتخاب شد. این سویه با داشتن فعالیت اندوگلوکانازی ۱۸۲/۰ واحد در میلیلیتر، فعالیت اگزوگلوکانازی ۵۳۸/۰ واحد در میلیلیتر و فعالیت سلوبیازی ۱۰۹/۰ واحد در میلیلیتر به‌عنوان سویهای که بالاترین فعالیت را در هر سه آنزیم داشت انتخاب شد. جهش‌زایی تصادفی سویۀ والد و انتخاب سویه‌های جهش‌یافته منجر به تولید 4 سویۀ جهش‌یافتۀ پایدار شد که میزان تولید آنزیم در آنها از 2 تا 11 برابر بیشتر از سویۀ والد بود. بحث و نتیجه‏گیری: بررسی سلولاز تولیدشده در جهش‌یافتههای حاصل از PTCC 5140 T. parceramosumeنشان داد که استفاده از روش جهشزایی، با افزایش 2 تا 11 برابری فعالیت آنزیمی میتواند به‌عنوان روش مناسبی برای افزایش فعالیت کمپلکس آنزیمی سلولاز باشد. جهش‌یافتههای به‌دست‌آمده در این پژوهش، می‌توانند به‌عنوان انتخابی مناسب جهت فرآیندهای تبدیل سلولز به سوبستراهای سادهتر مطرح باشند. ‏‏

ارزیابی رنگ‌زدایی زیستی ترکیبات رنگی آزو توسط آرکی‌های نمک‌دوست

معصومه سلسله حسن کیادهی؛ محمدعلی آموزگار؛ صدیقه اسد

دوره 6، شماره 23 ، مهر 1396، ، صفحه 1-17

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.21693

چکیده

مقدمه: رنگ‌های آزو بزرگ‌ترین گروه رنگی را تشکیل می‌دهند که وجود پیوندهای N = N متصل به گروه‌های آروماتیک، از ویژگی‌های بارز این رنگ‌ها است. تاکنون مطالعات زیادی در رنگبری زیستی توسط میکروارگانیسم‌ها ... بیشتر مقدمه: رنگ‌های آزو بزرگ‌ترین گروه رنگی را تشکیل می‌دهند که وجود پیوندهای N = N متصل به گروه‌های آروماتیک، از ویژگی‌های بارز این رنگ‌ها است. تاکنون مطالعات زیادی در رنگبری زیستی توسط میکروارگانیسم‌ها صورت گرفته است؛ اما مطالعۀ رنگبری توسط آرکی‌های نمک‌دوست برای اولین بار گزارش شده است.‏‏ مواد و روش‏‏ها: از میان 15 سویۀ جداشده از غارنمکی قشم ایران و7 سویۀ تایپ نگهداری‌شده در مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، 2 سویه توانایی بالایی در رنگبری از رنگ‌های آزو را از خود نشان دادند. اثر فاکتورهای مختلف شامل ) pH9-5 (، دمای) 50-30)، غلظت نمک (30-5/12درصد)، غلظت‌های مختلف رنگ (5000-400 میلی‌گرم بر لیتر)، منابع کربن و نیتروژن و هوادهی مختلف در این دو سویۀ منتخب پس از چهار روز گرماگذاری در شرایط ایستا بررسی شد. همچنین اثر سمیت رنگ بر آرکی‌ها انجام شد. هم‌زمان با میزان رنگبری، رشد نیز سنجیده شد. از آزمون آماری آنوا به‌منظور مشخص‌کردن اختلاف معنادار استفاده شد. ‏‏ نتایج: سویۀ A با درصد شباهت 1/99 بهborinquense Halogeometricum و سویۀ B با درصد شباهت 4/99 بهHaloferax mediterranei بهترین سویه‌های رنگبر بودند. هر دوی سویه‌ها در NaCl بین 15 تا 5/17درصد، pH 7، شرایط ایستا و بهترین رنگبری را در حضور عصاره مخمر به‌عنوان منبع نیتروژن داشتند. اگرچه بررسی‌ها در دمای 45 درجه و منبع کربن ساکارز و گلوکز برای borinquense Halogeometricum بیشترین رنگبری را نشان می‌داد؛ Haloferax mediterranei بهترین رنگبری را در دمای40 درجه و منبع کربن‌پروپیونیک‌اسید داشت. هر دو سویه در غلظت‌های حدود 1000 میلی‌گرم بر لیتر قابلیت رنگبری داشتند و تا غلظت 5000 میلی‌گرم بر لیتر رنگ را تحمل می‌کردند.‏ بحث و نتیجه‏گیری: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که آرکی‌های نمک‌دوست توانایی زیادی در رنگبری دارند. با توجه به شوری پساب‌های نساجی، استفاده از این میکروارگانیسم‌ها مهم به نظر می‌رسد.‏‏

سویه‌های جدید Bacillus cereus Wah1 وEnterobacter cloacae Wkh با پتانسیل بالا برای تولید سیدروفورها

محمود ملکی؛ صدیقه نوروزپور؛ الهام رضوان نژاد؛ شهریار شاکری

دوره 6، شماره 24 ، دی 1396، ، صفحه 1-11

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.21696

چکیده

مقدمه: سیدروفورها مولکول‌هایی با وزن مولکولی نسبتا پایین (500 تا 1000 دالتون) هستند که به عنوان لیگاندهای کلاته کننده آهن در شرایط کمبود آهن توسط بسیاری از میکروارگانیزم‌ها تولید می شوند. گیاهان می‌توانند ... بیشتر مقدمه: سیدروفورها مولکول‌هایی با وزن مولکولی نسبتا پایین (500 تا 1000 دالتون) هستند که به عنوان لیگاندهای کلاته کننده آهن در شرایط کمبود آهن توسط بسیاری از میکروارگانیزم‌ها تولید می شوند. گیاهان می‌توانند ترکیب آهن-سیدروفور را به منظور رفع نیازشان به آهن جذب کنند. هدف از پژوهش حاضر جداسازی و شناسایی باکتری‌های تولید کننده سیدروفور است. مواد و روش‏‏ها: در این پژوهش از روش سنجش مایع CAS، برای جداسازی باکتری‌های محرک رشد گیاهی (PGPR) تولید کننده سیدروفوراستفاده شد. سپس، انواع مختلف سیدروفورهای تولید شده توسط بهترین سویه‌ها، با استفاده از روش سنجش O-CAS تعیین شدند. سرانجام دو سویه برتر تولید کننده سیدروفور با استفاده از آنالیز توالی ژن 16S rDNAشناسایی شدند. نتایج: نتایج نشان داد که 3/69 درصد از باکتری‌های جداسازی شده توانایی تولید سیدروفور را دارند. پایین‌ترین و بالاترین میزان سیدروفورها به ترتیب به سویه های Cke1 (58/17 درصد واحد سیدروفوری) و Wah1 (76/97 درصد واحد سیدروفوری) تعلق داشتند. بر پایه روش سنجش O-CAS این سویه‌ها سیدروفورهایی از نوع کاتکول و هیدروکسامات را تولید کردند. دو سویه Wah1 و Wkh با استفاده از آنالیز توالی‌یابی ژن 16S rDNA به ترتیب به عنوان Bacillus cereus و Enterobacter cloacae شناسایی شدند. بحث و نتیجه‏گیری: Wah1 و Wkh سیدروفورهای بیشتری (به صورت واحد سیدروفوری) نسبت به سایر سویه‌هایی که تا کنون با روش مشابهی مطالعه شده بودند، تولید کردند. بنابراین، آن‌ها سویه‌های با ارزشی برای مطالعه پتانسیل‌شان به عنوان کودهای زیستی و حفاظت گیاه در برابر پاتوژن‌های خاکزاد خواهند بود.

ارزیابی تجزیه زیستی آفت‌کش‌های ارگانوفسفاته توسط باکتری‌های نمک‌دوست

شکوفه رفیعیان؛ محمدعلی آموزگار؛ محمود شوندی؛ حجت الله کاظمی؛ مهدی بامروت

دوره 7، شماره 25 ، فروردین 1397، ، صفحه 1-17

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2018.21739

چکیده

مقدمه: آفت‌کش‌های ارگانوفسفاته به‌شکل گسترده در کشاورزی استفاده و درصد زیادی از آنها به محیط‌زیست رها می‌شوند و آثار مضری بر سلامت اکوسیستم‌ها، حیات وحش و انسان‌ها می‌گذارند. با توجه به روند افزایش ... بیشتر مقدمه: آفت‌کش‌های ارگانوفسفاته به‌شکل گسترده در کشاورزی استفاده و درصد زیادی از آنها به محیط‌زیست رها می‌شوند و آثار مضری بر سلامت اکوسیستم‌ها، حیات وحش و انسان‌ها می‌گذارند. با توجه به روند افزایش شوری در بخش کشاورزی به‌ویژه شوری زه‌آب‌ها و نیاز به پاکسازی و استفاده دوباره این آب‌ها به دلیل مشکل کم‌آبی، تقاضا برای روش‌های تیمار جدید رو به افزایش است. پاکسازی زیستی روشی کارآمد و سازگار با محیط‌زیست است که برای حذف این آلاینده‌ها استفاده می‌شود. مواد و روش‏‏ها: روش غنی‌سازی هدفمند برای جداسازی باکتری‌های نمک‌دوست با قابلیت تجزیه آفت‌کش ارگانوفسفاته کلرپیریفوس استفاده و سویه برتر با توجه به بیشترین رشد و تحمل‌پذیری در حضور آفت‌کش انتخاب شد. توانایی سویه منتخب در تجزیه آفت‌کش با تحلیل کروماتوگرافی گازی-اسپکترومتری جرمی سنجیده و شناسایی سویه به روش مولکولی انجام شد. شرایط بهینه رشدی که شرایط تجزیه بهتر را نشان دهد، با بررسی اثر فاکتورهای دما، اسیدیته، درصد نمک و غلظت کلرپیریفوس بر رشد در حضور آفت‌کش (تنها منبع کربن) بررسی شد. نتایج: سویه منتخب با کد CDB5 در محیط پایه معدنی و بدون محرک رشد، 23/25 درصد کلرپیریفوس را طی 10 روز تجزیه کرد. با شناسایی مولکولی مشخص شد که این سویه نمک‌دوست به جنس Halomonas sp. تعلق دارد. بررسی اثر فاکتورها در حضور کلرپیریفوس (تنها منبع کربن) نشان داد که سویه منتخب، بیشترین رشد را در دمای 35 درجه سانتی‌گراد، اسیدیته 7، نمک 10 درصد و غلظت 600 میلی‌گرم در لیتر کلرپیریفوس دارد. بحث و نتیجه‏گیری: باکتری‌های نمک‌دوست به علت سازگاری با شرایط نمکی، گزینه مناسبی برای حذف آفت‌کش‌های ارگانوفسفاته در محیط‌های آلوده شور هستند.

بهینه سازی تولید روغن از گونه Wickerhamomyces Siamensis SAKSG جدا شده از ماهی قزل آلا

حمیدرضا صمدلویی؛ طلایه کردجزی؛ حامی کابوسی؛ شاهرخ قرنجیک

دوره 7، شماره 28 ، دی 1397، ، صفحه 1-10

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.105103.1069

چکیده

مقدمه: گونه‌های روغنی توانایی تولید روغن با مختوی بالای اسید‌های چرب غیر اشباع را دارند. جداسازی گونه‌ای روغنی که توانایی بالایی در تولید اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره (LCPUFA) دارد کمک شایانی در جهت ... بیشتر مقدمه: گونه‌های روغنی توانایی تولید روغن با مختوی بالای اسید‌های چرب غیر اشباع را دارند. جداسازی گونه‌ای روغنی که توانایی بالایی در تولید اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره (LCPUFA) دارد کمک شایانی در جهت تجاری‌سازی آن برای تولید اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره است. مواد و روش‏‏ها: پس از جداسازی گونه مخمری به روش مولکولی گونه جداسازی شده شناسایی شد. از روش آماری سطح پاسخ برای یهنه سازی تولید روغن و اولئیک اسید استفاده شد. نتایج: گونه مخمر روغنی جداشده از آبشش ماهی قزل آلا Wickerhamomyces Siamensis SAKSG بود. نتایج سطح پاسخ نشان داد که که این گونه در سطوح حدواسط گلوکز (g/l 42) و حداقلی پودر سویا (g/l 5) بیشتر میزان روغن (27 درصد وزن خشک توده زیستی) را تولید می‌کند. بیشترین میزان اولئیک اسید (5/66 درصد روغن) در سطوح حداکثری گلوکز (g/l 80) و پودر سویا (g/l 15) تولید می کند. نتایج نشان داد که این گونه میکروبی توانایی تولید دوکوزاهگزاانوئیک اسید (DHA)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و آراشیدونیک اسید (ARA) را نیز دارد بحث و نتیجه‏گیری: گونه Wickerhamomyces Siamensis SAKSG به عنوان مخمر روغنی توانایی خوبی در تولید روغن و LCPUFA دارد. ویژگی‌های شیمایی محیط کشت از موثرترین عوامل در تولید LCPUFA است. در بین این عوامل میزان پروتین تاثیر زیادی در تولید این اسیدهای چرب دارد. محتوی بالای اولیک در روغن Wickerhamomyces Siamensis SAKSG باعث شده این گونه روغنی منبع مناسبی برای تولید بیودیزل در نظر گرفته شود.

مقایسه روش‌های مولکولی و ریخت‌شناسی در مطالعه همزیستی قارچ‌های میکوریزی آربوسکولار گیاه زعفران (Crocus sativus L.)

حمزه پوریوسف؛ جعفر همت؛ محسن واعظ

دوره 7، شماره 26 ، تیر 1397، ، صفحه 1-10

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.105754.1074

چکیده

مقدمه: شناسایی قارچ‌های همزیست میکوریزا آربوسکولار گیاه زعفران که در فصل‌های سال با تنش‌های محیطی فراوان اعم از اقلیمی و خاکی مواجه است، جهت کاربرد، افزایش رشد و تولید گیاه و مقاومت به عوامل بیماری‌زا ... بیشتر مقدمه: شناسایی قارچ‌های همزیست میکوریزا آربوسکولار گیاه زعفران که در فصل‌های سال با تنش‌های محیطی فراوان اعم از اقلیمی و خاکی مواجه است، جهت کاربرد، افزایش رشد و تولید گیاه و مقاومت به عوامل بیماری‌زا اهمیت ویژه‌ای دارد. مواد و روش‏‏ها: وجود اسپور قارچ‌های همزیست میکوریزا آربوسکولار در خاک ریزوسفر گیاه زعفران سه منطقه از مزارع شهرستان گناباد بررسی شد. همچنین کلنیزاسیون ریشه و تنوع قارچ‌های همزیست با زعفران طی دو سال متوالی 93-1392 مبتنی بر روش‌های ریخت‌شناسی و مولکولی انجام شد. علاوه بر این، کشت تله‌ای با استفاده از گیاه سورگوم و خاک سه منطقه کشت زعفران انجام شد. روش مولکولی با استفاده از PCR آشیانه‌ای حاصل از تکثیر ژن زیرواحد کوچک ژن rRNA قارچ‌های کلنیزه انجام شد. نتایج: طی بررسی اسپورهای موجود در اطراف خاک ریزوسفر، سه گونه اسکوتلوسپورا دیپورپورسنس، ریزوفاگوس اگرگاتوس و فونیلیفورمیس کالدونیوم شناسایی شدند. کلنیزه‌شدن میکوریزها در ریشه زعفران در فیلد طبیعی تنها در یک منطقه مشاهده شد؛ درحالی که کلنیزه‌شدن میکوریزها در گیاه تله سورگوم در خاک مناطق کشت زعفران بین 21 تا 24 درصد متغیر بود، در مزرعه زعفران بیش از 5/1 درصد مشاهده نشد. با وجود این، نتایج مولکولی همزیستی آنها را درتمام مناطق مطالعه‌شده زعفران و گیاه سورگوم نشان داد. این نتایج کلنیزاسیون زعفران را با ریزوفاگوس ایرانیکوس و ف. کالدونیم نشان دادند. پیش از این، به روش مولکولی تعیین همزیستی در زعفران گزارش نشده است. بحث و نتیجه‏گیری: تنوع گونه‌ای قارچ‌های همزیست در سورگوم و زعفران متفاوت بود و بر اساس مقایسه نتایج همزیستی مبتنی بر ریخت‌شناسی و مولکولی، به نظر می رسد که روش مولکولی ارائه‌شده شاخص مناسب‌تری برای وجود همزیستی است در حالی که روش‌های کلاسیک نتایج متفاوت و گاه گمراه‌کننده‌ای ارائه می‌کنند.

بررسی تأثیر غذادهی با پروبیوتیک بر افزایش مقاومت در برابر آئروموناس هیدروفیلا و تغییر جوامع باکتریایی دستگاه گوارش ماهی سوف سفید

منیره فئید؛ روحا کسری کرمانشاهی؛ محمد پورکاظمی؛ مجتبی داربویی؛ سمیه حقیقی کارسیدانی

دوره 7، شماره 27 ، مهر 1397، ، صفحه 1-12

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2017.77642.0

چکیده

مقدمه: در پژوهش حاضر، اثر غذادهی لاکتوباسیلوس برویس MF01 بر میزان بقای باکتری‌های کل و باکتری‌های لاکتیک‌اسید روده ماهی و تغییر جوامع باکتریایی دستگاه گوارش ماهی سوف سفید بررسی شد. مواد و روش‏‏ها: ... بیشتر مقدمه: در پژوهش حاضر، اثر غذادهی لاکتوباسیلوس برویس MF01 بر میزان بقای باکتری‌های کل و باکتری‌های لاکتیک‌اسید روده ماهی و تغییر جوامع باکتریایی دستگاه گوارش ماهی سوف سفید بررسی شد. مواد و روش‏‏ها: باکتری لاکتوباسیلوس برویس از روده ماهی سوف سفید جداسازی و با آزمایش‌های بیوشیمیایی و مولکولی تأیید شد. ماهیان شش هفته با لاکتوباسیلوس برویس در دوزهای 108 و 1010 (تعداد کل فلور باکتریایی بر گرم) و شاهد غذادهی و خون‌گیری در پایان دوره غذادهی انجام و سپس با 108× 5/4 (تعداد کل فلور باکتریایی بر میلی‌لیتر) باکتری آئروموناس هیدروفیلا مواجهه‌سازی شدند. نرخ بقای ماهیان به‌طور روزانه طی دوره هفت روزه ارزیابی شد. باکتری‌های روده‌ای شامل لاکتیک‌اسید باکتری‌ها و باکتری‌های کل روده در زمان‌های مختلف (دو، چهار و شش هفته) و دو هفته پس از توقف غذادهی با پروبیوتیک روی محیط پلیت‌کانت آگار و محیط لاکتوباسیلوس آگار (ام‌آر‌اس آگار) بررسی شد. نتایج: تعداد باکتری‌های لاکتیک‌اسید و تعداد کل باکتری‌های میکروبیوتای روده‌ای در تیمارهای پروبیوتیک به‌طور معناداری بیشتر از گروه شاهد بودند (05/0P<). بیشترین تعداد باکتری‌های لاکتیک‌اسید در تیمار 1010 (تعداد کل فلور باکتریایی بر گرم) لاکتو باسیلوس برویس مشاهده شدند. در دو هفته اول، باکتری‌های لاکتیک‌اسید از روده گروه شاهد جداسازی شدند و پس ‌از آن، هیچ‌ باکتری لاکتیک‌اسیدی از روده شاهد جداسازی نشد. پس از قطع غذادهی با پروبیوتیک، تعداد باکتری‌های کل و پروبیوتیک در تمام تیمارها کاهش یافتند و بیشترین و کمترین میزان بقا به‌ترتیب در تیمارهای A1 (86 درصد) و شاهد (60 درصد) دیده شد. بحث و نتیجه‏گیری: نتایج بررسی حاضر نشان دادند افزودن لاکتوباسیلوس برویس به جیره ماهی سوف سفید سبب افزایش معنادار میزان باکتری‌های لاکتیک‌اسید، باکتری‌های کل روده‌ای ماهی و میزان بقای آن نسبت به گروه شاهد (تزریق) می‌شود.

ارزیابی اثر متیل رد و لاکتات به عنوان واسطه انتقال الکترون و منبع کربن ساده بر عملکرد الکتروشیمیایی پیل سوختی میکروبی رسوب دریاچه ارومیه

شهناز محمدی؛ غلامرضا زرینی؛ ایرج احدزاده

دوره 8، شماره 29 ، فروردین 1398، ، صفحه 1-10

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2018.104406.1061

چکیده

مقدمه: بحران انرژی به‌علت مصرف روزافزون سوخت‌های فسیلی موضوع بسیار مهمی است؛ ازاین‌رو، منابع انرژی جایگزین دارای اهمیت فوق‌العاده‌ای هستند. از میان منابع انرژی تجدیدپذیر، فناوری پیل‌های سوختی میکروبی ... بیشتر مقدمه: بحران انرژی به‌علت مصرف روزافزون سوخت‌های فسیلی موضوع بسیار مهمی است؛ ازاین‌رو، منابع انرژی جایگزین دارای اهمیت فوق‌العاده‌ای هستند. از میان منابع انرژی تجدیدپذیر، فناوری پیل‌های سوختی میکروبی رسوبی بسیار مهم است؛ در این پیل‌ها با عملکرد کاتالیزوری باکتری‌های مناسب (اگزوالکتروژن[i]) انرژی شیمیایی مواد آلی به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود. مواد و روش‏‏ها: در مطالعۀ حاضر، از ظروف شیشه‌ای یک لیتری به‌عنوان راکتور استفاده شد. نصف ظرف با لجن دریاچۀ ارومیه (بخش آندی) و بخش بالایی ظرف با آب دریاچۀ ارومیه (بخش کاتدی) تعبیه شد. صفحه‌های گرافیتی با مساحت سطح کاربردی 4×4 سانتی‌مترمربع (الکترود انتخابی) به سیم‌های مسی اتصال یافتند و دو بخش متأثر از مقاومت بیرونی 2/2 کیلواهم به‌ هم متصل شدند. عملکرد الکتروشیمیایی پیل‌های سوختی با استفاده از ولت‌‌متر دیجیتالی ارزیابی شد. تأثیر متیل‌رد (واسطۀ انتقال الکترون) و لاکتات (منبع سادۀ کربنی) پس‌از تعیین غلظت بهینه در سه بازۀ 15‌روزه بررسی شد. نتایج: نتایج نشان دادند عملکرد الکتروشیمیایی پیل سوختی میکروبی رسوبی دارای متیل‌رد با دانسیتۀ توان[ii] 54/7 میلی‌وات بر متر‌مربع سطح کاربردی الکترود آندی اختلاف معناداری با پیل سوختی بدون واسطه با دانسیتۀ توان 46/0 میلی‌وات بر متر‌مربع دارد. در مقابل، پیل حاوی متیل‌رد و لاکتات دانسیتۀ توان 41/1±44/4 میلی‌وات بر متر‌مربع را نشان داد. بحث و نتیجه‏گیری: کنسرسیوم میکروبی رسوبات الکترون‌های تولیدشده از تجزیۀ منابع آلی را به‌طور مستقیم در قالب تشکیل بیوفیلم روی الکترود آندی و یا به کمک واسطه‌های سنتتیک به الکترود آندی منتقل می‌کنند. نتایج نشان دادند افزودن واسطۀ سنتتیک خارجی متیل‌رد باعث افزایش عملکرد الکتروشیمیایی پیل سوختی می‌شود. انتظار می‌رفت پیل سوختی عملکرد بهتری در حضور منبع کربن خارجی و متیل‌رد داشته باشد، اما پیل سوختی در نبود لاکتات عملکرد بهتری نشان داد. [i]- Exoelectrogen [ii]- Power density

بهینه‌سازی تولید گلوکونات‌سدیم در دمای زیاد با استفاده از باکتری استیک‌اسید مقاوم به گرما (استوباکتر سنگالنسیس)

رسول شفیعی

دوره 8، شماره 30 ، تیر 1398، ، صفحه 1-12

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2019.112280.1147

چکیده

مقدمه: امروزه، گلوکونیک‌اسید و مشتقات آن کاربرد وسیعی در صنایع غذایی دارند؛ بااین‌حال، هنوز پژوهش‌های وسیعی برای بهینه‌سازی تولید این اسید با استفاده از روش‌های تخمیری درحال انجام است. هدف اصلی پژوهش ... بیشتر مقدمه: امروزه، گلوکونیک‌اسید و مشتقات آن کاربرد وسیعی در صنایع غذایی دارند؛ بااین‌حال، هنوز پژوهش‌های وسیعی برای بهینه‌سازی تولید این اسید با استفاده از روش‌های تخمیری درحال انجام است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دماها و اسیدیته‌های مختلف بر برخی پارامترهای سینتیکی تخمیر و عملکرد مجموعه آنزیم‌های دهیدرو‌ژناز سلول است. مواد و روش‏‏ها: استوباکتر سنگالنسیس در کشت ناپیوسته در غلظت‌های مختلف قند، دماها و اسیدیته‌های مختلف کشت شد و ویژگی‌های سینتیکی رشد و تولید گلوکونات‌سدیم بررسی شدند؛ سپس تأثیر اسیدیته بر ترکیب جمعیت سلول‌های فاز نمایی و سکون و تولید محصولات جانبی به‌ترتیب با استفاده از فلوسیتومتری و روش‌های کروماتوگرافی بررسی شد. نتایج: بررسی‌های فلوسیتومتری نشان دادند با پیشرفت تخمیر و ورود سلول‌ها به فاز سکون، جمعیت سلولی واگرا می‌شود و دو زیر‌جمعیت ازنظر فعالیت دهیدروژنازها به وجود می‌آیند. اسیدیتۀ محیط‌کشت تأثیر بسیار زیادی در درصد زیرجمعیت‌های فعال و غیر‌فعال سلول‌ها طی فاز تولید گلوکونیک‌اسید در فاز سکون دارد؛ به‌طوری‌که در اسیدیتۀ کمتر، میزان زیرجمعیت دارای دهیدروژنازهای غیرفعال به‌طور معناداری تا 61 درصد کل جمعیت سلول‌ها افزایش یافت؛ همچنین میزان ناخالصی‌های تولید‌شده به اسیدیتۀ تخمیر وابسته است؛ به‌طوری‌که میزان مشتقات کتونی گلوکونیک‌اسید در اسیدیتۀ 5/4 بیش از 6 برابر افزایش یافت؛ بنابراین، اسیدیته‌های 5 و 5/5 بهترین اسیدیته برای استوباکتر سنگالنسیس به‌منظور تخمیر 95 گرم گلوکز در دمای 38 درجۀ سانتی‌گراد هستند. بحث و نتیجه‏گیری: استوباکتر سنگالنسیس می‌تواند به‌عنوان باکتری بالقوه برای تولید گلوکونات‌سدیم در دمای زیاد استفاده شود؛ باوجوداین، واگرایی جمعیت سلولی طی تخمیر موجب کاهش تعداد سلول‌های فعال تولیدکنندۀ محصول و درنتیجه، کاهش حداکثر سرعت مصرف منبع کربنی می‌شود. لازم است در پژوهش‌های بعدی راهکارهای جلوگیری از واگرایی جمعیت سلولی یا برگرداندن آنها به حالت اول بررسی شوند.

تاثیر گیاهان دارویی بومی ایران بر هلیکوباکتر پیلوری : مطالعه مروری

محمدرضا علی رمائی؛ محمد ربانی خوراسگانی؛ محمدرضا رحمانی؛ سید حمید زرکش اصفهانی

دوره 8، شماره 31 ، مهر 1398، ، صفحه 1-18

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2019.113830.1169

چکیده

مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری یک باکتری گرم منفی و میکروآئروفیل می‌باشد. حدود نیمی از جمعیت انسانی جهان آلوده به این باکتری می‌باشند. این باکتری یکی از عوامل اصلی زخم معده و سرطان معده شناخته‌شده است. افزایش ... بیشتر مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری یک باکتری گرم منفی و میکروآئروفیل می‌باشد. حدود نیمی از جمعیت انسانی جهان آلوده به این باکتری می‌باشند. این باکتری یکی از عوامل اصلی زخم معده و سرطان معده شناخته‌شده است. افزایش مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی، هزینه بالای درمان‌های ترکیبی و عوارض جانبی نامطلوب، منجر به افزایش تمایل به روش‌های جایگزین نظیر استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها، عوامل ضدالتهابی، پروبیوتیک ها و داروهای گیاهی شده است. مواد و روش‌ها: در این بررسی تحقیقات صورت گرفته بر روی اثرات 29 خانواده گیاهی شامل 69 گونه گیاهی در ایران برعلیه هلیکوباکتر پیلوری در شرایط آزمایشگاهی و بالینی، بررسی و دسته‌بندی‌شده است. نتایج: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان از گیاهانی نظیر نعناع، آویشن شیرازی، مروتلخ، گئوم ایرانیکوم، سماق، ملک ازرق، گلپر، زنیان، افنسطین، شیرین‌بیان، زیتون و انار به‌عنوان گیاهانی که بیشترین تأثیر را برعلیه هلیکوباکتر پیلوری در شرایط آزمایشگاهی از خود نشان داده‌اند یادکرد. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات ضد باکتریایی گیاهان موردبررسی در این مطالعه، این گیاهان دارویی پتانسیل استفاده به‌عنوان جایگزینی مناسب در درمان عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری را دارا می‌باشند اما قبل از هر چیز باید سنجش عملکرد ضد باکتریایی عصاره‌های گیاهی برعلیه هلیکوباکتر پیلوری هم در شرایط آزمایشگاهی و هم در شرایط بالینی مورد ارزیابی قرار گیرد. تعیین ماده مؤثر می‌تواند به تحقیقات بعدی در این زمینه کمک شایانی نماید. همچنین عملکرد گونه‌های گیاهی یکسان در مناطق مختلف باید سنجیده شده و نهایتاً درزمینه تأثیرگذاری آن‌ها نتیجه‌گیری شود. در ارتباط با سویه‌های هلیکوباکتر پیلوری مورد آزمایش نیز بایستی از یک‌سویه استاندارد برای ارزیابی عملکرد ضد باکتریایی عصاره‌های گیاهی مختلف استفاده شود و استفاده از سویه‌های متفاوت ممکن است نتایج متفاوتی را در مورد تأثیر ضد باکتریایی عصاره گیاهی یکسان حاصل نماید.

Isolation of Endophytic Bacteria from Grasses Root and Assessing Phosphate Solubilization, Potassium Releasing and Auxin Production Abilities of Isolated Bacteria

شکوفه مرادی؛ محمدرضا ساریخانی؛ ناصر علی‌اصغرزاد

دوره 9، شماره 36 ، دی 1399، ، صفحه 1-13

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2019.117674.1207

چکیده

مقدمه: برخی از باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) باکتری‌های اندوفیت هستند که در اندوریزوسفر مستقر و با مکانیسم‌های مختلف قادر به تحریک رشد گیاه هستند. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 24 جدایه باکتری اندوفیت ... بیشتر مقدمه: برخی از باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) باکتری‌های اندوفیت هستند که در اندوریزوسفر مستقر و با مکانیسم‌های مختلف قادر به تحریک رشد گیاه هستند. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 24 جدایه باکتری اندوفیت از ریشه گیاهان گرامینه مثل گندم، جو و برنج، با استفاده از محیط کشت نیمه‌جامد NFB جداسازی شد. خصوصیات محرک رشدی شامل حل‌کنندگی فسفات، تولید ایندول‌استیک‌اسید (IAA)، رهاسازی پتاسیم از کانی‌های میکا و تولید سیدروفور، بر اساس روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شدند. نتایج: انحلال فسفات از منبع تری‌کلسیم‌فسفات نسبت به سنگ‌فسفات بالاتر بود (67/1 برابر) و رهاسازی پتاسیم از بیوتیت نسبت به موسکویت 7/4 برابر بیشتر بود. همچنین میزان تولید IAA در حضور تریپتوفان در مقایسه با عدم حضور تریپتوفان، بالاتر بود (30درصد). بالاترین مقدار تولید IAA به ترتیب در جدایه Az-3 (28/2 میلی-گرم بر لیتر) و Az-48 (75/0 میلی‌گرم بر لیتر) مشاهده شد. بیشترین انحلال فسفات در جدایه Az-52 (13/340 میلی‌گرم بر لیتر) و کمترین آن در جدایه Az-13 (13/98 میلی‌گرم بر لیتر) بدست آمد. جدایه Az-65 بالاترین رهاسازی پتاسیم (66/6 میلی‌گرم بر لیتر) و Az-3 (78/4 میلی‌گرم بر لیتر) پایین‌ترین مقدار را به خود اختصاص دادند. در نهایت جدایه‌های کارآمد به روش توالی‌یابی 16srRNA شناسایی شدند و Az-8، Az-19 و Az-50 به جنس سودوموناس، Az-3، اسینتوباکتر، Az-18، ریزوبیوم، Az-48، انتروباکتر و Az-63 به جنس ادونلا تعلق داشتند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که جنس‌های مختلف باکتریایی با صفات مختلف محرک رشدی، به عنوان باکتری‌های اندوفیتی در ریشه‌های گیاهان وجود دارند. به‌ طور کلی این باکتری‌ها قادر به انحلال فسفات بیشتری از منبع تری‌کلسیم‌فسفات نسبت به سنگ‌فسفات بودند و پتاسیم بیشتری را از منبع بیوتیت در مقایسه با موسکویت آزاد کردند و همچنین تولید IAA در حضور تریپتوفان بالاتر بود. برای بررسی اثرات این باکتری‌ها تحقیقات بیشتر به ویژه در کشت گلدانی و در سطح مزرعه لازم است.

شناسایی و جداسازی وینبلاستین از جدایه قارچ اندوفیت Chaetomium globosum Cr95 جدا شده از گیاه Catharanthus roseus

دوستمراد ظفری؛ سحر لیلایی؛ محمد علی تاجیک

دوره 8، شماره 32 ، دی 1398، ، صفحه 1-14

http://dx.doi.org/10.22108/bjm.2018.107927.1095

چکیده

مقدمه: قارچهای اندوفیت توانایی تولید بسیاری از متابولیت های ثانویه گیاه را دارند و ترکیبات جدیدی را برای تحقیقات دارویی در دسترس قرار می دهند. در این تحقیق جدایه قارچ اندوفیتی Cr95 جدا شده از ساقه گیاه ... بیشتر مقدمه: قارچهای اندوفیت توانایی تولید بسیاری از متابولیت های ثانویه گیاه را دارند و ترکیبات جدیدی را برای تحقیقات دارویی در دسترس قرار می دهند. در این تحقیق جدایه قارچ اندوفیتی Cr95 جدا شده از ساقه گیاه Catharanthus roseus برای بررسی تولید وینبلاستین مورد آزمایش قرار گرفت. مواد و روش ها:جدایه قارچی با استفاده از روش های مورفولوژیکی ، ملکولی و آنالیز فیلوژنتیکی شناسایی و گروه بندی شد. علاوه بر این، فعالیت ضد تکثیر سلولی جدایه ای C. globosumCr95 در برابر قارچ مدل P. oryzae ارزیابی شد. سپس برای بررسی تولید وینکا آلکالوئیدها با استفاده از تست های بیوشیمیایی ، بررسی تکثیر ژن تریپتوفان دکربوکسیلاز (TDC) و تجزیه و تحلیل TLC و HPLC مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین فعالیت سیتوتوکسیک وینبلاستین خالص شده قارچ در برابر کنیدی های P. oryzae با استفاده از آزمون MTT بررسی شد. یافته ها: بر اساس بررسی های مورفولوژیکی و آنالیز فیلوژنی جدایه قارچی به عنوان گونه Chaetomium globosumشناسایی شد. بر اساس نتایج جدایه اندوفیتی دارای اثرات سیتوتوکسیک و ضد تکثیرسلولی قابل توجه و معنی داری بوده و همچنین در آزمایش های بیوشیمیایی جدایه C. globosumCr 95 نتیجه مثبت درتولید آلکالوئید وینکا را نشان داد. ژن TDC نیز در این جدایه تکثیرو ردیابی گردید. همچنین حضور وینبلاستین در فیلتراسیون کشت قارچ از طریق تجزیه و تحلیل های کروماتوگرافی و اسپکتروسکوپی تایید و مقدار آن 78 میلی گرم بر لیتر برآورد شد. فعالیت سیتوتوکسیک وینبلاستین خالص شده قارچ در برابر کنیدیای P. oryzae با مقدار IC50 برابر با5 میکروگرم در میلی لیتر بدست آمد. بحث و نتیجه گیری: حضور آلکالویید وین بلاستین در عصاره ی اتیل استاتی قارچ اندوفیت C. globosumCr95 با استفاده ازتکثیر ژن TDC و روش های کروماتوگرافی TLC و HPLC مشخص شد. این بررسی اولین گزارش از تولید وینبلاستین از قارچ اندوفیت. C. globosumCr 95 جدا شده از گیاه C. roseus می باشد.

دوره 11 (1401)

دوره 10 (1400)

دوره 9 (1399)

دوره 8 (1398)

دوره 7 (1397)

دوره 6 (1396)

دوره 5 (1395)

دوره 4 (1394)

دوره 3 (1393)

دوره 2 (1392)

دوره 1 (1391)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده