حسین معتمدی؛ محمد رعایایی اردکانی؛ نسیم مایلی
دوره 3، شماره 12 ، زمستان 1393، ، صفحه 93-104
چکیده
مقدمه: افزایش آلودگی محیط زیست ب ه واسطه مصرف پلاستیکهای سنتزی موجب گرایش به سمت روشهای نوین بیوتکنولوژی برای تولید پلیمرهای تجزیهپذیر شده است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف یافتن باکتریهای ...
بیشتر
مقدمه: افزایش آلودگی محیط زیست ب ه واسطه مصرف پلاستیکهای سنتزی موجب گرایش به سمت روشهای نوین بیوتکنولوژی برای تولید پلیمرهای تجزیهپذیر شده است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف یافتن باکتریهای بومی تولید کننده PHA به منظور استفاده از آنها در تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر انجام شد.
مواد و روش ها: نمونه خاک آلوده به پسماندهای نفتی جمعآوری و پس از غنی سازی اولیه، غربالگری باکتریهای تولید کننده پلیمر پلیهیدروکسیآلکانوآت در محیط PHA Detection Agar انجام و با رنگآمیزی سودان سیاه و Nile Blue A تایید شد. جدایهها با استفاده از روشهای فنوتیپی و تعیین توالی 16S rRNA تعیین هویت شدند. استخراج و تعیین بازده تولید پلیمر با استفاده از غلظتهای مختلف هیپوکلریت سدیم و SDS انجام شد . نتایج: از 26 جدایه مختلف، 17 جدایه دارای توانایی تولید پلیمر به میزانهای متفاوت بودند که با توجه به میزان تجمع پلیمر درون سلول باکتریایی، 4 جدایه به منظور مطالعات بیشتر انتخاب شدند. بیشترین درصد بازده جدایه های منتخب 08/5 ± 53/75، 05/19 ± 82، 92/6 ± 06/81 و 84/11 ± 86/79 درصد محاسبه شد. در تعیین هویت مشخص شد که تمامی جدایهها به گونه باسیلوس سرئوس تعلق دارند. در واقع بیوتیپهای مختلف این گونه در خاکهای آلوده به نفت توان متفاوتی در تولید پلیمر نشان دادند.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافتههای این تحقیق میتوان بیان کرد که خاکهای آلوده به ترکیبات نفتی به علت اینکه مقدار کربن بسیار بالاتری نسبت به نیتروژن و فسفر دارند و ترکیبات هیدروکربنی متفاوت طی زمان طولانی در این مناطق انباشته شدهاند، محلهای مناسبی برای جداسازی سویههای موثر در تولید پلیمر پلیهیدروکسیآلکانوآت هستند. به این ترتیب میتوان سویههای سازش یافته با محیط با منبع کربن بالا را با بهینهسازی شرایط تولید در جهت تولید صنعتی این پلیمر بهکار برد.
