مهرداد هاشمی بیدختی؛ محبوبه نخعی مقدم
دوره 4، شماره 16 ، زمستان 1394، ، صفحه 55-64
چکیده
مقدمه: پلی هیدروکسی آلکانوآت ها، پلی استرهای طبیعی و پلاستیکهای قابل تجزیه هستند که در دانههای ذخیرهای انواع متنوعی از باکتریها ذخیره میشوند. هدف از این پژوهش استخراج پلی هیدروکسی ...
بیشتر
مقدمه: پلی هیدروکسی آلکانوآت ها، پلی استرهای طبیعی و پلاستیکهای قابل تجزیه هستند که در دانههای ذخیرهای انواع متنوعی از باکتریها ذخیره میشوند. هدف از این پژوهش استخراج پلی هیدروکسی آلکانوآت (PHA) از باکتریهای بومی سینوریزوبیوم ملیلوتی در ایران بود. مواد و روش ها: جدایههای سینوریزوبیوم ملیلوتی از ریشههای گیاهان یونجه جمع آوری و با رنگ آمیزی گرم، آزمایشات بیوشیمیایی و تکثیر قطعه 1500 جفت بازی از ژن 16Sr DNA شناسایی شدند. گرانولهای PHA با آزمایش میکروسکوپی، ردیابی شدند. تولید PHA در محیط با کمبود مواد غذایی ارزیابی شد و مقدار آن با تبدیل PHA به کروتونیک اسید بهوسیله تیمار سولفوریکاسید تعیین شد. اثر درجه حرارت، میزان هم زدن و منبع کربن (ساکاروز، مانیتول و مالتوز) بر وزن خشک سلول و تولید PHA بررسی شد. نتایج: حداکثر مقدار تولید پلیمر (10/43 درصد) در محیط پایه معدنی در 29 درجه سانتیگراد، اسیدیته حدود 7 و دور 215 دور در دقیقه (rpm) مشاهده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که جدایه S5 قادر به تولید بیشترین مقدار پلی3 هیدروکسی بوتیرات بود. پلیمر تولید شده از نظر خلوص با روش گازکروماتوگرافی (GC- Mass) تحلیل شد و از نظر پلی هیدروکسی بوتیرات (PHB) در مقایسه با پلیمر استاندارد تایید شد. بحث و نتیجه گیری: میتوان از سویههای بومی سینوریزوبیوم در تولید پلاستیکهای قابل تجزیه استفاده کرد. نتایج این پژوهش نشان داد که جدایه 5 سینوریزوبیوم ملیلوتی در 29 درجه سانتیگراد، دور همزن rpm 215 و اسیدیته حدود 7 قادر به تولید بیشترین مقدار تولید PHB بود.
