فرناز ارشادفتح؛ حسین بانژاد؛ فریبا محسن زاده
دوره 4، شماره 15 ، پاییز 1394، ، صفحه 145-154
چکیده
مقدمه: آلودگیهای حاصل از سموم آفتکش یکی از معضلات زیست محیطی محسوب میشوند. بهرهگیری از توان میکروارگانیسمها برای حذف آلودگیها را زیستپالایی میگویند. گونههای تریکودرما، قارچهای ...
بیشتر
مقدمه: آلودگیهای حاصل از سموم آفتکش یکی از معضلات زیست محیطی محسوب میشوند. بهرهگیری از توان میکروارگانیسمها برای حذف آلودگیها را زیستپالایی میگویند. گونههای تریکودرما، قارچهای آزادزی هستند که به طور طبیعی در محیط زیست وجود دارند و قابلیت جذب زیستی برخی از آلایندهها را دارند. هدف از پژوهش حاضر، سازگارسازی 5 گونه از قارچ تریکودرما با سم کنفیدور و بررسی اثر این سم بهعنوان یک آلاینده محیط زیست بر توان رویش گونههای سازگار شده تریکودرما بهعنوان جاذب آلاینده است. مواد و روش ها: 5 گونه قارچی از جنس تریکودرما در محیطهای کشت سیبزمینی- دکستروز کشت داده شد. سپس، قارچها به ترتیب به محیطهای کشت با غلظتهای 5، 10 و 20 میلیگرم بر لیتر سم کنفیدور انتقال داده و به تدریج سازگار شدند. پس از گذشت 24 ساعت قطر پرگنه قارچهای کشت داده شده اندازهگیری و با قطر کلونی نمونههای شاهد مقایسه شد. نتایج: نتایج نشان داد در تمامی موارد، رشد پرگنه قارچ در حضور سم در مقایسه با محیط شاهد، افزایش معناداری را در میانگین قطر کلونی (در سطح خطای 05/0) دارد. بیشترین میانگین قطر پرگنه مربوط به گونههای تومنتوزوم، اسپرلوم و هارزیانوم در غلظت 20 میلیگرم در لیتر از سم بود که به ترتیب به میزان 88/88، 5/87 و 95/86 درصد رشد داشتند. ریسههای هوایی در همه گونههای قارچی، در محیطهای کشت حاوی غلظت 20 میلیگرم در لیتر سم نسبت به سایر غلظتها بسیار ضخیمتر بوده و سریعتر گسترش یافت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل گویای افزایش معنادار توان رویش گونههای مورد مطالعه قارچ تریکودرما با افزایش غلظت سم کنفیدور و در نتیجه، نشان دهنده پتانسیل بالای زیست پالایش سم کنفیدور توسط این قارچ است.
