عزیزاله ابراهیمی کهریزسنگی؛ زیبا شعبان پور؛ سعید حبیبیان؛ رضا حکیمی آلنی؛ مجید همتی؛ فاطمه افلاکیان؛ مهدی دخت فرج
دوره 4، شماره 14 ، تابستان 1394، ، صفحه 83-92
چکیده
مقدمه: بیوفیلم‌ها جمعیتی از سلول‌های باکتری هستند که با تولید پلی‌مر‌های خارج سلولی و ایجاد ماتریکس اگزو‌پلی ساکاریدی موجب اتصال برگشت‌ناپذیر باکتریها به سطوح می‌شوند. ایجاد بیوفیلم باعث ...
بیشتر
مقدمه: بیوفیلم‌ها جمعیتی از سلول‌های باکتری هستند که با تولید پلی‌مر‌های خارج سلولی و ایجاد ماتریکس اگزو‌پلی ساکاریدی موجب اتصال برگشت‌ناپذیر باکتریها به سطوح می‌شوند. ایجاد بیوفیلم باعث مقاومت باکتری نسبت به عوامل ضد میکروبی شده و می‌تواند به بروز مشکلات حاد در این زمینه منجر شود.
مواد و روشها: بررسی حاضر با هدف ارزیابی تشکیل بیوفیلم در برخی ایزولههای سودوموناس آئروجینوزا (13 مورد)، استافیلوکوکوس اورئوس (13 مورد)، انتروباکتر (13 مورد) و اسینتوباکتر (13 مورد) جدا شده از عفونت‌های انسانی بیمارستان الزهرا اصفهان انجام گرفت. جدایه‌ها با استفاده از آزمونهای بیوشیمیایی تأیید شدند و در ادامه حداقل غلظت مهار کننده (MIC) کلرهگزیدین و تأثیر آن بر روی رشد پلانکتونی و تشکیل بیوفیلم توسط این جدایه‌ها بررسی شد. تجزیههای آماری و رسم نمودارها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه ٢٠ و Excel انجام شد.
نتایج: همه جدایه‌ها (52 مورد) بیوفیلم تولید کردند. میانگین حداقل غلظت مهارکننده کلرهگزیدین برای باکتری‌های سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر و اسینتوباکتر به ترتیب 001/0، 00013/0، 001/0 و 00003/0 گرم بر میلی‌لیتر بود. رشد پلانکتونی باکتری سودوموناس آئروژینوزا و انتروباکتر در حضور کلرهگزیدین در 60 درصد موارد در MIC 4/1 و در 40 درصد موارد در MIC 8/1 و برای باکتری‌های اسینتوباکتر و استافیلوکوکوس اورئوس 40 درصد موارد در MIC 4/1 و 60 درصد موارد در MIC 8/1 مهار شده بود. بیوفیلم در هیچ یک از رقت‌های MIC و MIC2 تولید نشد، و با کاهش رقت ضدغقونی کننده قدرت تشکیل بیوفیلم به شکل معناداری افزایش پیدا کرد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از کلرهگزیدین در غلظت‌های مناسب (MIC) می‌تواند از تشکیل بیوفیلم در گونه‌های مختلف باکتری‌های عامل عفونت‌های بیمارستانی جلوگیری کند اما دوزهایی از کلرهگزیدین که کمتر از MIC هستند می‌توانند محرک تولید بیوفیلم باشند.
