سید منصور میبدی؛ هما خراسانی اسماعیلی
دوره 4، شماره 14 ، تابستان 1394، ، صفحه 101-110
چکیده
مقدمه: در دهه اخیر روش‌های زیستی و میکروارگانیسم‌ها برای پاکسازی آلاینده‌های محیطی نظیر فلزات سنگین مورد توجه قرارگرفته‌اند. جداسازی سویه‌های مقاوم به فلز برای رسیدن به این هدف اهمیت زیادی دارد. ...
بیشتر
مقدمه: در دهه اخیر روش‌های زیستی و میکروارگانیسم‌ها برای پاکسازی آلاینده‌های محیطی نظیر فلزات سنگین مورد توجه قرارگرفته‌اند. جداسازی سویه‌های مقاوم به فلز برای رسیدن به این هدف اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش جداسازی سویه‌های مقاوم به کروم مطالعه و بررسی شد.
مواد و روش ها: برای انجام این پژوهش، 5 نمونه خاک‌های نفتی مناطق خوزستان تحت شرایط سترون جمع‌آوری و پس از انتقال به آزمایشگاه، نمونه‌های همگن شده خاک تا 10-10 در سرم فیزیولوژی سترونرقیق، وبر رویمحیط‌های لوریابرتانی‌آگار حاوی 5 قسمت در میلیون دی کرومات پتاسیم کشت داده شد. پس از 24 ساعت گرمخانه‌گذاری، پرگنه‌های سویه‌های مقاوم جدا و روی محیط مکانکی‌آگار کشت شد تا سویه‌های مناسب جدا شود. باکتری‌های جداشده با آزمون‌های بیوشیمیایی و رنگ‌آمیزی گرم شناسایی شد. حداقل غلظت مهارکنندگی رشد در محیط کشت لوریابرتانی‌آگار برای غربالگری و جداسازی سویه‌های مقاوم انجام شد. بعد از انجام آزمون تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها، شرایط رشد بهینه باکتری در حضور کروم در دما، سرعت تکان و اسیدیته با روش اسپکتروفتومتری در 600 نانومتر در کشت 24 ساعته بررسی شد. آزمون حذف کروم در شرایط بهینه برای سویه برتر انجام شد.
نتایج: در مجموع 24 سویه سودوموناس جدا شد که 14 سویه مقاوم به کروم بودند. سویه برتر (2-Mac) در این مطالعه توانست، در اسیدیته برابر با 8، دمای 40 درجه سلسیوس و سرعت تکان 200 دور بر دقیقه، 6/35 درصد از کروم را از محیط حاوی 100 قسمت در میلیون فلز حذف کند.
بحث و نتیجه گیری: از آنجا که فلزات سنگین در بیشتر نقاط دنیا در اشکال مختلف فیزیکی- شیمیایی به عنوان آلوده کننده محیط زیست تلقی می‌شوند باید از محیط حذف شوند. سویه جدا شده می‌تواند برای مطالعات زیست پالایی مکان‌های آلوده به کروم استفاده شود.
